لطفا منتظر باشید ...
نامگذارى اعراب
اينك بعد از گذشت شب و روزى پرجاذبه و ملكوتى، طواف و سعى و ذكر و دعا و نماز و حلقه ياران طواف كننده را مى گذاريم و به مكّه مى نگريم كه ديدنى بسيار دارد. در هتل هاى مكّه به «Reception» مى گويند «الاستقبال» و من فكر مى كنم چه خوب است ما هم معادل فارسى مناسبى براى آن انتخاب كنيم و فى المثل بگوييم «پذيرا» يا در كنار شير آتش نشانى نوشته اند: «عجلةالخرطوم اِطفاء الحريق» و يا اين كه بر در و ديوار اتومبيل هاى گشتى پليس نوشته اند: «دوريات الأمنيه» كه ما هم در سابق امنيه داشتيم، اما اينك نيروى انتظامى اش مى خوانيم. و سرانجام به بازى فوتبال مى گويند «كُرَةالقدم» و هر چه باشد اين اسامى و نامگذارى هاى وطنى مربوط به هر ملتى باشد از هويت گم كردگى آنان مى كاهد.طواف
طواف در كعبه همواره و به طور مستمر ادامه دارد. اين حلقه سماعِ عارفانه شب و روز برپاست و كعبه را چون نگينى در بر گرفته است. صبح و شب، سرما و گرما، رجب و شعبان نمى فهمد. همواره مى چرخد و طواف مى كند. قبله واحد، حركت واحد، نيت واحد، كعبه واحد، خداى واحد، وه چه وحدت اندر وحدتى است! پريشانى و ملال عمرى را به طوف و طوافى برطرف مى سازد. در چنين موج خروشانى همه چيز رنگ و بوى وحدت مى گيرد. آدمى كه در حلقه افتاده است با درياى آدم ها يكى مى شود، نعره مى زند پرواز مى كند تا به سراپرده گل واصل شود:
اين تطاول كه كشيد از غم هجران بلبل
تا سراپرده گل نعره زنان خواهد شد(29)
تا سراپرده گل نعره زنان خواهد شد(29)
تا سراپرده گل نعره زنان خواهد شد(29)
