لطفا منتظر باشید ...
شعر جاهلى عرب
و ديگر اين كه:
دلم هواى غزل دارد اى غزال دلم
رميده اى ز چه از دفتر خيال دلم (11)
رميده اى ز چه از دفتر خيال دلم (11)
رميده اى ز چه از دفتر خيال دلم (11)
قِفا نبك مِن ذِكرى حبيبٍ و منزِل
بِسقْط اللِّوى بينَ الدخولِ فَحَوْمَل (12)
بِسقْط اللِّوى بينَ الدخولِ فَحَوْمَل (12)
بِسقْط اللِّوى بينَ الدخولِ فَحَوْمَل (12)
و لَيلٍ كَموج البَحر أرخى سدولة
فقلت له لما تمطى بصلبه
الا ايها الليل الطويل ألا انجلى
به صبح و ما لا صباح منك بأمثلى (13)
على بأنواع الهُمومِ لِيَبتَلى
و أردف أعجازاً و ناء بكلعلى
به صبح و ما لا صباح منك بأمثلى (13)
به صبح و ما لا صباح منك بأمثلى (13)
سر آن ندارد امشب كه برآيد آفتابى
به چه دير ماندى اى صبح كه جان من برآمد
نفحات صبح دانى ز چه روى دوست دارم
نه چنان گناهكارم كه به دشمنم سپارى
تو به دست خويش فرماى اگرم كنى عقابى (14)
چه خيالها گذر كرد و گذر نكرد خوابى
بزه كردى و نكردند مؤذنان ثوابى
كه به روى دوست مانَد كه برافكند نقابى
تو به دست خويش فرماى اگرم كنى عقابى (14)
تو به دست خويش فرماى اگرم كنى عقابى (14)
