5 / 5 - دوستی در قرآن و حدیث نسخه متنی

422 . امام على عليه‏السلام ـ در ديوان منسوب به ايشان ـ :

دانشم فراوان و اخلاقم پيراسته است/

[امّا ]هركس پيراسته شود ، در عين پيراستگى شوربخت مى‏گردد .

اگر در جستجوى هزار دشمن برآيم ، آنان را خواهم يافت ؛ /

ولى اگر خواستار يك دوست باشم ، او را به دست نخواهم آورد .

423 . امام على عليه‏السلام ـ در ديوان منسوب به ايشان ـ :

* هر دوستى كه با او دوستى كردم

* خداوند ، هيچ دندان پيشينى برايش مگذارد .

* همگى آنان از روباه ، نيرنگبازترند

* امشب چه‏قدر مانند ديشب است (حال روزگار ، همواره يكسان است ).

424 . امام على عليه‏السلامـ در ديوان منسوب به ايشان ـ :

از وطنم دور شدم و از مردمى كه برابرم پديدار مى‏شدند ، پرسيدم : /

* «آيا دوستِ راستينى يافت مى‏شود ؟» . امّا آنان گفتند كه دو چيز كمياب است و يافت نمى‏شود

*

دوست راستين وتخم عقاب(چون آشيانه عقاب بر قلّه‏كوه‏هاى صعب‏العبور است).

425 . امام على عليه‏السلامـ در ديوان منسوب به ايشان ـ :

* مردم در انديشه‏هاى فراوانى هستند

* حال آن كه من ، تنها انديشه‏ام در دنيا ، دوستى كمك‏كار است ،

* كه چون روحى در دو پيكر ، تقسيم شده باشد

* و در نتيجه ، دو پيكر باشند ، امّا روحشان يكى باشد .

ر . ك : ص 331 (نشانه‏هاى دوستىِ راستين) .

5 / 5

انواع دوستان

426 . امام على عليه‏السلام : دوستانت سه گونه‏اند و دشمنانت [نيز] سه گونه . امّا دوستانت

[عبارت‏اند از] : دوستت ، دوستِ دوستت و دشمنِ دشمنت . دشمنانت [نيز عبارت‏اند از] : دشمنت ، دشمنِ دوستت و دوستِ دشمنت .