3 / 2 - دوستی در قرآن و حدیث نسخه متنی

1003 . امام سجاد عليه‏السلام ـ در دعا ـ : بارالها ! ترس از كيفر موعود را روزى ما گردان ... و ما را نزد خود ، از توبه‏كارانى قرار ده كه محبّتت را بر آنان مقرّر داشتى و بازگشتشان را به فرمانبرى‏ات پذيرفتى ، اى عادل‏ترين عادلان !

1004 . امام صادق عليه‏السلام : هرگاه بنده خالصانه توبه كند ، خداوند ، او را دوست مى‏دارد و گناهانش را در دنيا و آخرت بر او مى‏پوشاند .

1005 . امام كاظم عليه‏السلام ـ در تفسير آيه «اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد ! به سوى خدا ، خالصانه توبه كنيد» ـ : مقصود آن است كه بنده توبه كند و ديگر به گناه بازنگردد . محبوب‏ترينِ بندگان در نزد خداوند ، پرهيزگارِ توبه‏كار است .

1006 . الكافى ـ به نقل از ابن ابى عمير ، از يكى از راويان شيعه كه سند حديث را به معصوم رسانده است ـ : خداوند عز و جل ، به توبه‏كاران ، سه خصلت داده است كه اگر يكى از آنها را به زمينيان و آسمانيان مى‏داد ، با همان ، نجات مى‏يافتند . اين فرموده خداست كه : «خداوند ، توبه‏كاران و پاكيزگان را دوست دارد» ، و[البته ]خداوند ، هركه را دوست بدارد ، عذاب نخواهد كرد .

3 / 2

فرمانبَرى از خدا

قرآن

(بگو : از خدا و پيامبرش فرمان ببريد . پس اگر پشت كردند ، خداوند ، كافران را دوست ندارد) .