ع ـ آن كه سودش براى تو و زيانش براى ديگرى است - دوستی در قرآن و حدیث نسخه متنی

ع ـ آن كه سودش براى تو و زيانش براى ديگرى است

671 . امام على عليه‏السلام : سزاوارترين كس به دوستى ، آن است كه سودش براى تو و زيانش براى ديگرى باشد .

ف ـ گوناگون

قرآن

(و كسانى‏كه‏پيش از آمدن مهاجران، [در مدينه ]جاى‏گرفته و ايمان‏آورده‏اند، آنهايى را كه به سويشان مهاجرت كرده‏اند ، دوست مى‏دارند و نسبت به آنچه به آنان داده شده است ، در دل خود ، احساس نياز نمى‏كنند ، و [آنان را] بر خود ، مقدّم مى‏دارند ، هرچند خود ، نيازمند باشند . آنها كه از آزمندى نفس خود در امان مانند ، ايشان رستگارند) .

حديث

672 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : اى مردم، بر شما باد دوستى اهل بيتم ! بر شما باد دوستى حاملان قرآن! بر شما باد دوستى عالمانتان ! با آنان دشمنى مكنيد ، بر آنان حسد مبريد و از آنان عيبجويى مكنيد . هان ! هركه آنان را دوست بدارد ، مرا دوست داشته است و هركه مرا دوست بدارد ، خدا را دوست داشته است . هركه با آنان دشمنى كند ، با من دشمنى كرده است و هركه با من دشمنى كند ، با خدا دشمنى كرده است . هان ! آيا [پيام حق را ]رساندم ؟

673 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : فرزندانتان را به داشتن سه صفت ، پرورش دهيد : دوست داشتن پيامبرتان ، دوست داشتن اهل بيت او و خواندن قرآن ؛ زيرا حاملان قرآن ، در روزى كه سايه‏اى جز سايه خدا نيست ، همراه با پيامبران و برگزيدگان خدا در سايه‏اش قرار دارند .

674 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : من در روز قيامت ، شفيع چهار تن هستم : آن كه فرزندان مرا

گرامى دارد ؛ آن كه نيازهايشان را برآورد ؛ آن كه براى حلّ مشكلاتى كه گرفتارشان ساخته است ، بكوشد ؛ و آن كه با دل و زبان ، دوستشان بدارد .