2 / 4 - دوستی در قرآن و حدیث نسخه متنی

2 / 4

تقوا

975 . امام باقر عليه‏السلام ـ خطاب به جابر ـ : اى جابر ! بدان كه باتقوايان ، كم‏هزينه‏ترينْ مردم دنيا و بيشترين يارى‏رسانندگان به تو هستند ؛ [خدا را ]ياد مى‏كنى و آنان، يارى‏ات مى‏كنند و اگر فراموش كنى ، به يادت مى‏آورند؛ فرمان خدا را همواره‏بر زبان‏مى‏آورند و پايبند به فرمان خدا و اجرا كننده آن هستند ؛ محبّتِ خود [به غير خدا] را براى دوستى پروردگارشان بُريده‏اند و از دنيا براى پيروى از فرمانروايشان، روى‏گردانده‏اند و با دل‏هاى خود، به خداوند عز و جل و دوستى‏اش نگريسته‏اند و دانسته‏اند كه همو به سبب جايگاه بزرگش شايسته نگريستن است .

2 / 5

عزم

976 . موسى عليه‏السلام ـ از خداوند عز و جلپرسيد ـ : پروردگارا ! تو كجايى تا قصد ديدارت كنم ؟

خداوند پاسخ داد : «هرگاه مرا قصد كنى ، در حقيقتْ رسيده‏اى» .

977 . امام صادق عليه‏السلام ـ در دعايش هنگام رفتن به نزد منصور ، خليفه عباسى ـ : بارالها ! ... مى‏دانم برترين توشه رهرو به سوى تو ، اراده استوار و فروتنى يارى‏خواهانه است ، و اينك ، قلبم با اراده‏اى استوار و فروتنى متواضعانه با تو رازگويى مى‏كند .

978 . امام صادق عليه‏السلام ـ در دعايش به هنگام بامداد ـ : بارالها ! مى‏دانم كه برترين توشه رهرو به سوى تو ، اراده استوار ، نيّت خالصانه و ضمير پاك است .

979 . امام كاظم عليه‏السلام ـ در دعايش ، زمانى كه او را به سوى بغداد مى‏بردند ـ : مى‏دانم

كه برترين توشه رهرو به سوى تو ، اراده استوارى است كه با آن ، تو را برمى‏گزيند ، و اينك ، قلبم با اراده‏اى استوار با تو رازگويى مى‏كند .