7 / 4 - دوستی در قرآن و حدیث نسخه متنی

7 / 4

آنان كه دوستى‏شان كراهت دارد

الف ـ شَريران

699 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : خداى عز و جلبه ذوالقرنين ، وحى كرد : ... هركه را ديدى كه نيكى را ناخوشايندش قرار داده‏ام و درخواست از او را منفورِ مردم ساخته‏ام ، او را دشمن بدار و با او دوستى مكن كه از شريرترينِ آفريدگانم است .

700 . امام على عليه‏السلام : زودگسل‏ترينِ دوستى‏ها، دوستى شريران است .

701 . امام على عليه‏السلام : مصاحبت با شريران ، شر را نصيب [انسان ]مى‏كند ، همان‏گونه كه باد ، بر اثر گذر از جاى متعفّن ، بدبو مى‏شود .

702 . امام على عليه‏السلام : مصاحبت با شريران ، [همچون ]سفر دريايى است (خطرناك است) .

703 . امام على عليه‏السلام : دوستِ شريران ، همچون مسافر درياست كه اگر از غرق شدن هم ايمن ماند ، از ترس ، ايمن نيست .

704 . امام جواد عليه‏السلام : از مصاحبت با شخص شرير بپرهيز ، كه چون شمشيرِ برهنه است ؛ منظره‏اش نيكو و اثر (زخم) آن زشت است .

ر . ك : ص 183 (بر حذر داشتن از همنشين بد) .

ب ـ فاسقان

705 . امام على عليه‏السلام : برترينِ اعمال ، ... دشمنى با فاسقان است .