ز ـ پاكى - دوستی در قرآن و حدیث نسخه متنی

ز ـ پاكى

قرآن

(مسجدى كه از روز نخست بر [اساس ]پرهيزگارى بنا شده ، شايسته‏تر است كه در آن [به نماز ]بِايستى . در آن ، مردانى‏اند كه دوست دارند خود را پاك كنند ، و خداوند ، كسانى را كه خواهان پاكى‏اند ، دوست دارد) .

حديث

1065 . المستدرك على الصحيحين ـ به نقل از ابو ايوب انصارى و جابر بن عبداللّه‏ و انس بن مالك ـ : چون آيه «در آن ، مردانى هستند كه دوست دارند خود را پاك كنند و خداوند ، كسانى را كه خواهان پاكى‏اند ، دوست دارد» نازل شد ، پيامبر خدا فرمود : «اى گروه انصار ! خداوند به سبب پاكى‏تان ، شما را ستوده است . حال ، [بگوييد كه :] پاكىِ شما به چيست ؟».

گفتند : براى نماز ، وضو مى‏گيريم . پس از جنابت ، غسل مى‏كنيم و با آب ، نجاست را از خود برطرف مى‏سازيم .

حضرت فرمود : «پاكى (طهارت) ، همين است . پس پايبند آن باشيد» .

1066 . المعجم الكبير ـ به نقل از ابو اُمامه ـ : پيامبر خدا به اهل قُبا فرمود : «اين

پاكى‏اى (طهارتى) كه در آيه «در آن ، مردانى هستند كه دوست دارند خود را پاك كنند و خداوند ، كسانى را كه خواهان پاكى‏اند ، دوست دارد» ويژه شما گشته است ، چيست ؟» .

گفتند : اى پيامبر خدا! هريك از ما پس‏از قضاى حاجت ، نشيمنگاه خود را مى‏شويد .