ب ـ بدگمانى - دوستی در قرآن و حدیث نسخه متنی

540 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : هرگاه مردم ، دانش بياموزند و عمل را واگذارند و به زبان ، دوستى كنند و به دل ، دشمنى ورزند و پيوندهاى خويشى را بگسلند ، آن‏گاه است كه خداوند ، لعنتشان مى‏كند . پس كرشان ساخته ، چشمانشان را كور مى‏كند .

541 . امام صادق عليه‏السلام : خداوند متعال به داوود عليه‏السلام وحى فرمود : بندگان به زبان ، دوستى مى‏كنند و به دل ، دشمنى مى‏ورزند و عمل براى دنيا را آشكار كرده‏اند و فريب و نيرنگ را نهان ساخته‏اند .

542 . امام على عليه‏السلام : چه بسا ابراز كننده دوستى كه ظاهرسازى مى‏كند .

543 . امام على عليه‏السلام ـ درباره فتنه بنى‏اميّه ـ : مردم آن روزگار ، [همچون ]گرگ‏هايند و حاكمانش درندگان ، و مردم ميانه‏حال آن ، پرخوران و فقيرانش مردگان . راستى ناپديد مى‏گردد و دروغ ، سرريز مى‏گردد و دوستىِ زبانى به كار بسته مى‏شود و مردم ، به دل با يكديگر دشمنى مى‏كنند .

544 . امام على عليه‏السلام ـ درباره فتنه بنى‏اميّه ـ : شتر نرِ باطل، پس از خاموشى، بانگ مى‏زند و مردم در بدكارى با يكديگر برادر مى‏شوند و در دين ، جدايى مى‏پذيرند ؛ بر دروغ با يكديگر دوستى مى‏كنند و بر راستى با يكديگر دشمنى مى‏ورزند .

ب ـ بدگمانى

545 . امام على عليه‏السلام : دوستى كه به صالح بودنِ او مطمئن هستى ، مبادا كه بدگمانى ، [نظر ]تو را نسبت به او تباه سازد .