6 / 6 - دوستی در قرآن و حدیث نسخه متنی

1332 . امام على عليه‏السلام : خداوند سبحان ، مال را به آن كه دوست مى‏دارد و دشمن مى‏دارد ، مى‏بخشد؛ امّا دانش را جز به كسى كه دوست دارد ، نمى‏بخشد .

1333 . امام على عليه‏السلام : هرگاه خداوند سبحان ، بنده‏اى را دوست بدارد ، دارايى را مورد نفرتش قرار مى‏دهد و آرزوهايش را كوتاه مى‏گرداند .

1334 . امام على عليه‏السلام : از جمله چيزهايى كه پستى دنيا را به تو نشان مى‏دهد ، آن است كه خداوند عز و جل بساط آن را از روى عنايت و خيرخواهى ، از سرِ اوليا و دوستانش بركشيده و از روى ابتلا و آزمون ، آن را براى دشمنانش گسترده است .

1335 . امام باقر عليه‏السلام : خداوند عز و جل دنيا را هم به كسى كه [خودْ] دوستش دارد و هم به كسى كه دشمنش مى‏دارد ، مى‏بخشد؛ امّا آخرت را جز به كسى كه دوستش دارد ، نمى‏بخشد .

1336 . امام صادق عليه‏السلام : خداوند عز و جل دنيا را هم به كسى كه دوستش دارد و هم به كسى كه دشمنش مى‏دارد،مى‏بخشد؛ امّا ايمان را جز به كسى كه دوستش دارد، نمى‏بخشد .

6 / 6

مبتلا شدن به بلاى بزرگ

1337 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : هرگاه خداوند عز و جلبنده‏اى را دوست بدارد ، او را به بلايى گرفتارى و مصيبتى بزرگ ، مبتلا مى‏كند . پس اگر آن بنده راضى گشت ، بهره‏اش نزد خداوند ، رضايت است و اگر ناخشنود گشت ، بهره‏اش نزد خداوند ، ناخشنودى است .