3 / 2 - دوستی در قرآن و حدیث نسخه متنی

158 . امام على عليه‏السلام ـ به يهودى‏اى كه به ايشان گفته بود : خداوند ، محبّتى از خود بر موسى بن عمران عليه‏السلام افكند ـ : آرى! چنين بود ؛ ليكن به محمد صلى‏الله‏عليه‏و‏آله برتر از اين عطا شد . خداى عز و جل ، محبّتى از خود بر او افكند . پس اين كيست كه در اين نام ، شريك اوست ؟ زيرا از سوى خداى عز و جل ]كلمه [شهادت با نام او تمام مى‏گردد . پس شهادتْ كامل نمى‏گردد ، جز آن كه گفته شود : «شهادت مى‏دهم كه جز اللّه‏ ، خدايى نيست و شهادت مى‏دهم كه محمّد صلى‏الله‏عليه‏و‏آله پيامبر خداست» . به اين شهادت ، بر منبرها ندا مى‏دهند و هيچ صدايى به ياد خدا بلند نمى‏شود ، مگر آن كه همراه آن به ياد محمد صلى‏الله‏عليه‏و‏آلهبلند مى‏گردد .

159 . امام صادق عليه‏السلام ـ در حديثى درباره به ارزش عبادتِ پنهانى با امام پنهان در دولت باطل ـ : آيا دوست نداريد كه خداوند متعال ، حق و عدالت را بر بسيط زمين ، آشكار ]و پيروز [كند و وحدت كلمه ايجاد كند و ميان دل‏هاى پراكنده ، الفت برقرار سازد ؟!

3 / 2

سازگارى جان‏ها

160 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : جان‏ها (روح‏ها) ، ]همچون] سپاهيانى فراهم آمده هستند كه هر كدام كه يكديگر را شناختند ، با يكديگر الفت مى‏گيرند و هر يك كه ديگرى را نشناختند ، با يكديگر اختلاف خواهند يافت .