ه ـ كمك - دوستی در قرآن و حدیث نسخه متنی

766 . صحيح مسلم ـ به نقل از جابر ـ : دو جوان به جان يكديگر افتادند ؛ يكى از مهاجران و ديگرى از انصار . آن جوان مهاجر ـ يا برخى از مهاجران ـ فرياد زد : اى مهاجران ! كمك كنيد! .

و آن جوان انصارى نيز بانگ زد : اى انصار! كمك كنيد! .

پيامبر خدا بيرون آمد و فرمود : «اين بانگ اهل جاهليّت ، چيست ؟» .

گفتند : اى پيامبر خدا! چنين نيست . دو جوان به جان يكديگر افتادند و اين يك ، از پشت بر ديگرى حمله‏ور شد .

حضرت فرمود : «[در اين دعوا] چيز مهمى پيش نيامد ؛ اما انسان بايد برادرش را يارى كند ؛ چه ستمكار باشد و چه ستمديده . اگر ستمكار باشد ، او را بازدارد كه همين ، يارى اوست و اگر ستمديده باشد ، او را [عليه ستمكار ، ]يارى نمايد» .

ه ـ كمك

767 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : تا وقتى كه بنده در پىِ كمك كردن به برادرش است ، خداوند نيز به او كمك مى‏كند .

768 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : تا وقتى كه بنده در پى كمك كردن به برادرش است ، خداوند ، همواره كمكْ‏كار اوست . خداوند ، كمك كردن به شخص اندوهگين و ياريخواه را دوست دارد .

769 . امام على عليه‏السلام : هرگاه [بذر ]دوستى روييد ، كمك رساندن به يكديگر و پشتيبانى از يكديگر ، واجب مى‏گردد .