فصل هفتم : احكام دوستى - دوستی در قرآن و حدیث نسخه متنی

فصل هفتم : احكام دوستى

7 / 1

آنان كه دوستى‏شان واجب است

قرآن

(بگو : اگر پدرانتان ، فرزندانتان ، برادرانتان ، همسرانتان ، خويشاوندانتان و اموالى كه اندوخته‏ايد و تجارتى كه از كسادِ آن بيم داريد و خانه‏هايى كه بدان دل‏خوش هستيد، برايتان از خدا و فرستاده‏اش و جهاد در راهش دوست داشتنى‏تر است ، منتظر باشيد تا خدا فرمان خويش بياورد ، و خدا مردم فاسق را هدايت نخواهد كرد) .

(بگو: بر اين رسالت، مزدى‏از شما، جز دوست داشتن خويشاوندان، ¹ نمى‏خواهم).

حديث

608 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : هيچ بنده‏اى ايمان نمى‏آورد ، مگر آن كه من برايش دوست‏داشتنى‏تر از خودش باشم و خاندانم برايش ارجمندتر از خاندان خودش باشند و خانواده‏ام برايش دوست داشتنى‏تر از خانواده خودش باشند و هستى‏ام برايش دوست‏داشتنى‏تر از هستى خودش باشد .

مقصود از خويشاوندان ، اهل بيت عليهم‏السلاماند است كه دوستى آنان راه رسيدن به ارزشهاى انسانى و اسلامى است . مؤلف .