660 . امام على عليهالسلام ـ در حكمتهاى منسوب به ايشان ـ : بر تو واجب است كه به فرزندت بيش از مهربانىاش به تو ، مهربانى كنى . 661 . امام صادق عليهالسلام : خداوند به بندهاى كه به فرزندش محبّت شديد دارد ، رحم مىكند . 662 . صحيح البخارى ـ به نقل از ابو هريره ـ : پيامبر خدا در حالى كه اَقرع بن حابِس تميمى نزد ايشان نشسته بود ، حسن بن على عليهماالسلام را بوسيد . اقرع گفت : من ده فرزند دارم و تاكنون هيچ يك از آنان را نبوسيدهام . پيامبر خدا به او نگاهى كرد و فرمود : «هركه مهربانى نكند ، مورد مهربانى قرار نخواهد گرفت» . 663 . بحارالأنوار ـ از ابو هريره ـ : پيامبر خدا ، حسن و حسين عليهماالسلام را مىبوسيد كه عُيَينه ـ و به روايت ديگرى ، اَقرع بن حابِس ـ گفت : من ده فرزند دارم و هرگز هيچيك از آنان را نبوسيدهام . حضرت فرمود : «هركه رحم نكند ، به او رحم نمىشود» ، و ـ به روايت حَفْص فَرّاء ـ پيامبر خدا خشمگين شد تا آن جا كه رنگش دگرگون گشت و به آن مرد فرمود : «اگر خداوند ، مهربانى را از قلبت بركَنده است ، من با تو چه كنم ؟ هركه به كوچك ما مهربانى نكند و بزرگ ما را عزيز ندارد ، از ما نيست» .