1 / 7 - دوستی در قرآن و حدیث نسخه متنی

1 / 7

دوستى ناآگاهانه در راه خدا

1427 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : هركه ديگرى را به سبب ديدن عدالتى كه از او پديدار شده ، در راه خدا دوست بدارد ، حال آن كه آن شخص ، در علم خدا دوزخى باشد ، خداوند عز و جل او را به سبب اين دوستى ، پاداش خواهد داد ، به همان گونه كه شخصى يكى از بهشتيان را دوست مى‏دارد . و هركه ديگرى را به سبب ستمى كه از او پديدار شده ، در راه خدا دشمن بدارد ، حال آن كه در علم خدا آن شخص ، بهشتى باشد ، خداوند به او به سبب اين دشمنى ، پاداش خواهد داد، به همان‏گونه كه‏كسى‏يكى‏از دوزخيان‏رادشمن‏مى‏دارد.

1428 . امام باقر عليه‏السلام : اگر كسى ديگرى را براى خدا دوست بدارد ، خداوند به سبب اين دوستى، به او پاداش‏خواهد داد ، گرچه آن شخصِ مورد دوستى ، نزد خدا دوزخى باشد ، و اگر كسى ديگرى را براى خدا دشمن بدارد ، خداوند به سبب اين دشمنى به او پاداش خواهد داد ، گرچه آن شخصِ مورد دشمنى ، نزد خدا از بهشتيان باشد .

نكته

همان‏گونه كه در پانوشت متن عربى آمده است ، اين حديث درباره كسانى است كه سعى و تلاش كافى براى شناخت افراد كرده‏اند ، امّا به حقيقت نرسيده‏اند و نمى‏تواند مجوّز دوستىِ بدون آزمون و سنجش با هر كسى باشد .

ر . ك : فصل پنجم (گزينش دوست) .

1 / 8

گوناگون

1429 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : هان! تو را به معيار اين مسئله كه خير دنيا و آخرت را با آن به

دست مى‏آورى ، راهنمايى كنم ؟ پايبند همنشينى با اهل ذكر باش و هر گاه تنها شدى ، تا مى‏توانى زبانت را به ذكر خدا بچرخان و در راه خدا ، دوست بدار و در راه خدا ، دشمن بدار .