درمان دنيادوستى - دوستی در قرآن و حدیث نسخه متنی

كَما أنَّ الشَّمسَ وَاللَّيلَ لا يَجتَمِعانِ كَذلِكَ حُبُّ اللّه‏ِ وحُبُّ الدُّنيا لا يَجتَمِعانِ. ¹

همان گونه كه خورشيد و شب ، جمع نمى‏شوند ، خدا دوستى و دنيا دوستى نيز بايد يكديگر جمع نمى‏شوند.

در اين باب، تفاوتى ميان كاميابى‏هاى حلال و حرام نيست. كاميابى حلال هم اگر هدف باشد ، تاريكى مى‏آورد و مانع محبّت حقيقىِ آن نورِ مطلق است . لذا پيامبر خدا به ابوذر فرمود :

لِيَكُن لَكَ فِي كُلِّ شَيءٍ نِيَّةٌ صالِحَةٌ حَتَّى الأَكلَ وَالنَّومَ . ²

در هر چيز بايد نيتى شايسته داشته‏باشى ؛ حتّى در خور و خواب .

البته‏ترديدى‏نيست كه ظلمت كاميابى‏هاى حرام، بيشتر و بازدارندگى‏اش افزون‏تر است.

اجتناب از تمامى اَشكال دنيا دوستى ، بالاترينِ مراتب تقواست كه اگر انسان بدان دست يابد ، به كيمياى محبّت و بالاترين درجات كمالات معنوى دست يافته‏است . امام باقر عليه‏السلامدرباره اين گروه از متّقين و كسانى كه به اين مرتبه رسيده‏اند ، مى‏فرمايد :

قَطَعوا مَحَبَّتَهُم بِمَحَبَّةِ رَبِّهِم.. . ونَظَروا إلَى اللّه‏ِ ... . ³

محبّت خويش را [به دنيا ]به خاطر دوستىِ خدا رها كردند و چشم به خدا دوختند ... .

درمان دنيادوستى

دنيادوستى ، ريشه در بيمارى‏هاى دل دارد . قلب سليم ، از محبّت دنيا خالى

1 -  ر . ك : ص 541 ح 1186.

2 -  ميزان الحكمة : ش 20999 ، مكارم الأخلاق : 2 / 370 / 2661 .

3 -  ر . ك : ص 421 (تقوا) .