دوستی در قرآن و حدیث نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
439 . امام على عليهالسلام : با تنهايى مأنوستر باش تا بودن با همنشينان بد . 440 . امام على عليهالسلام : يارِ بد ، پارهاى از آتش است . 441 . امام على عليهالسلام : از همنشينى با همنشين بد بپرهيز ؛ زيرا او همنشين خود را هلاك مىكند و يار خود را تباه مىسازد . 442 . امام على عليهالسلام : آن كه برادرانش شوربختاند ، نيكبخت نمىشود . 443 . امام على عليهالسلام ـ در حكمتهاى منسوب به ايشان ـ : تنهايى ، بهتر از رفيق بد است . 444 . امام على عليهالسلام ـ در حكمتهاى منسوب به ايشان ـ : از يار بد بپرهيز ، كه چون شمشير برهنه است . جلوهاش زيبا و زخمش زشت است . 445 . امام على عليهالسلام ـ در حكمتهاى منسوب به ايشان ـ : در بيابان خشك و بى آب و علف ، تنها شدم ؛ امّا تنهاىاى سختتر از همنشين بد نديدم . 446 . امام على عليهالسلام ـ در حكمتهاى منسوب به ايشان ـ : برادران بد ، همچون درخت آتش هستند كه پارهاى از آن ، پاره ديگرش را مىسوزاند . 447 . الخصال ـ به نقل از سُفيان ثَورى ـ : راستگو فرزند راستگو ، جعفر بن محمّد عليهالسلام ، را ديدم و به ايشان گفتم : «اى پسر پيامبر خدا ! به من سفارشى كن . به من فرمود : « . . . اى سفيان ! پدرم مرا به سه چيزْ فرمان داد و از سه چيز بازداشت . از جمله به من فرمود : پسركم ! هركه با يارِ بد ، مصاحبت كند ، ايمن نمىماند» .