دوستی در قرآن و حدیث نسخه متنی

603 . المعجم الكبير ـ به نقل از حارث ـ : على عليه‏السلام درباره «مردانگى» از فرزندش حسن بن على عليه‏السلامپرسش‏هايى كرد ... . [از جمله ]پرسيد : «بزدلى چيست ؟» .

پاسخ داد : گستاخى در برابر دوست و پشت كردن به دشمن .

604 . داوود عليه‏السلام : دشمنىِ يك تن را [حتى] به بهاى دوستى هزار تن نيز مَخر!

605 . امام صادق عليه‏السلام : هركه همواره انتظار داشته باشد كه دوستش او را بر خود مقدّم دارد ، هميشه خشمگين خواهد بود .

606 . امام على عليه‏السلام ـ در ديوان منسوب به ايشان ـ :

* كسى با من دوستى نكرد ، جز آن كه

* دوستىِ ناب خود را همواره نثارش كردم.

* و كسى با من دشمن نشد ، گرچه در حقّ ما بدى كرد

* جز آن كه همواره هدايت او را از خداى رحمان خواستار شدم .

607 . امام على عليه‏السلام ـ در ديوان منسوب به ايشان ـ :

* مانند پدرى كه به فرزندانش مهربانى مى‏كند

* براى دوستت فروتنى كن .

* آنان را چونان بيمارى كه تندرستى خود را مى‏جويد ، بجوى

* و دروغگو را رها كن كه شايسته مصاحبت نيست .

* دوستت را در همه حال ، حفظ كن

* و شخصى را به دست آر كه دروغ نمى‏گويد .