دوستی در قرآن و حدیث نسخه متنی

684 . امام على عليه‏السلام ـ در حكمت‏هاى منسوب به ايشان ـ : با كارآزمودگانْ همنشين باش ؛ زيرا اين تجربه‏ها برايشان به گران‏ترين قيمت ، حاصل شده است ، حال‏آن كه تو آنها را از ايشان به‏ارزان‏ترين قيمت ، به دست‏مى‏آورى.

685 . امام على عليه‏السلام ـ در حكمت‏هاى منسوب به ايشان ـ : انسان به كمال فضيلت نمى‏رسد ، مگر آن‏گاه كه همزمان ، دوست دو كس باشد كه دشمن يكديگرند .

686 . امام على عليه‏السلام ـ در حكمت‏هاى منسوب به ايشان ـ : محبوب‏ترينِ مردم در نزد تو ، كسى است كه نيكى‏هاى بسيار در حقّت كرده است . اگر چنين كسى نبود ، آن كسى است كه نيكى‏هاى بسيارى در حقّش كرده‏اى .

687 . امام على عليه‏السلام ـ در حكمت‏هاى منسوب به ايشان ـ : با كسى مصاحبت كنيد كه نيكى‏هاى شما را در حقّ خود ، به ياد مى‏سپارد و نيكى‏هاى خود را به شما ، فراموش مى‏كند .

688 . امام صادق عليه‏السلاممى‏فرمود : با كسى مصاحبت كن كه خودت را بدو بيارايى . با كسى مصاحبت مكن كه خود را به تو مى‏آرايد .

689 . لقمان ـ به فرزندش ـ : پسركم! با خويشانت بپيوند و برادرانت را گرامى بدار . دوستانت كسانى باشند كه هرگاه از آنان جدا شدى و از تو جدا شدند، به سبب آنها بر تو عيب نگيرند .

690 . تاريخ دمشق ـ به نقل از ربيع بن فضل، از شعرهاى [منسوب به] على بن ابى طالب عليه‏السلامـ :

* پسركم ! چه بسيار با دوستانى نيرنگباز ، دوستى كردى

* پس هر گاه دوستى مى‏كنى ، بنگر با چه كسى دوستى كرده‏اى .

* كسى را به دوستى برگزين كه هرگاه با او دوستى كردى

* حقّ برادرى را نگاه دارد و در دفاع از تو بجنگد .

* از چاپلوسان پست ، بپرهيز كه آنان

* در سختى‏هاى روزگار بر ضدّت با ديگر مشكلات ، همداستان مى‏شوند .