دوستی در قرآن و حدیث نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

دوستی در قرآن و حدیث - نسخه متنی

محمد محمدی ری شهری

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

816 . امام على عليه‏السلام : برادرى در راه خدا ، بر اساس نيكخواهى براى يكديگر در راه خدا ، بخشش به يكديگر در راه خدا ، كمك به يكديگر براى فرمانبرى از خدا ، بازداشتن يكديگر از نافرمانى خدا ، يارى رساندن به يكديگر در راه خدا و خالص كردن دوستى ، بنياد نهاده مى‏شود .

817 . امام على عليه‏السلام : هرگاه دوستت تو را به برادرى گرفت ، برايش [چون] بنده باش و وفادارىِ صادقانه و صفاى نيكو را نثارش كن .

818 . امام سجاد عليه‏السلام : امّا حقّ دوست آميزگار ، آن است كه او را فريفته‏اش نكنى ، به او نيرنگ نزنى ، او را تكذيب نكنى ، او را غافل نسازى ، او را نفريبى و همچون دشمن كه بر ضدّ رقيب خود مى‏كوشد ، بر ضدّش نكوشى و اگر به تو اعتماد كرد ، هرچه مى‏توانى برايش انجام دهى و بدانى كه فريفتن آن كه به شخص اعتماد كرده است ، [گناهش مانند ]ربا خوارى است .

819 . امام سجاد عليه‏السلام : امّا حقّ هم‏صحبت ، آن است كه هرچه مى‏توانى به او خوبى كنى ، وگرنه ، دست كم ، انصاف را مراعات كنى و همان‏گونه كه تو را گرامى مى‏دارد ، گرامى‏اش بدارى و آن گونه كه تو را حفظ مى‏كند ، حفظش كنى، و در هيچ كَرَمى بر تو پيش‏دستى نكند و اگر چنين كرد ، آن را جبران كنى و در برآوردن حقّ دوستى او كوتاهى نكنى . بر خود ، لازم بدانى كه نيكخواه و حامى و پشتيبان او در فرمانبرى پروردگارش باشى و او را در آنچه به نافرمانىِ پروردگارش نمى‏انجامد ، يارى دهى و براى او مايه رحمت باشى ، نه مايه رنج .

820 . الكافى ـ به نقل از ابراهيم بن عمر يمانى، از امام صادق عليه‏السلامـ : «حقّ مسلمان بر مسلمان ، آن است كه خود ، سير نباشد و برادرش گرسنه ؛ خود ، سيراب نباشد و برادرش تشنه ، و خود ، پوشيده نباشد و برادرش برهنه . چه‏قدر حقّ مسلمان بر برادر مسلمانش بزرگ است!» .

نيز حضرت فرمود : «آنچه را براى خود دوست دارى ، براى برادرِ مسلمانت دوست بدار . هرگاه نيازمند شدى ، از او درخواست كن و اگر از تو چيزى درخواست كرد ، به او ببخش . در نيكى به او تأخير مكن و او نيز تأخير ميندازد . پشتيبان او باش كه او پشتيبان توست . هرگاه غايب گشت ، او را در غيابش حفظ كن و هرگاه حضور يافت ، به ديدارش شتاب . بزرگش شمار و گرامى‏اش دار كه او از توست و تو از اويى . اگر تو را توبيخ كرد ، تا از او عذرِ تقصير نخواسته‏اى ، از او جدا نشو . اگر خيرى به او رسيد ، خدا را سپاسْ گوى و اگر مبتلا شد ، حمايتش كن و اگر برايش دامى چيده شد ، او را يارى ده» .

/ 731