دوستی در قرآن و حدیث نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
841 . رسول خدا صلىاللهعليهوآله : هركس مردمى را به سبب كردارشان دوست بدارد ، روز قيامت ، جزو آنان گرد خواهد آمد و مانند آنان محاسبه خواهد شد ؛ اگرچه كردارش چون كردار آنان نباشد . 842 . رسول خدا صلىاللهعليهوآله : بنده ، در گرو گمانش درباره خداوند عز و جلاست و در روز قيامت ، كنار كسانى قرار مىگيرد كه دوستشان دارد . 843 . رسول خدا صلىاللهعليهوآله : اى ابن مسعود! صالحان را دوست بدار كه انسان ، همراه كسى است كه دوستش مىدارد . اگر توان نيكوكارى ندارى ، پس عالمان را دوست بدار كه [خداوند] مىفرمايد : «هركه از خدا و پيامبرش اطاعت كند ، همراه كسانى خواهد بود كه خدا نعمتشان داده است ، چون انبيا و صدّيقان و شهيدان و صالحان ؛ و اينان ، چه نيكو رفيقاناند» . 844 . صحيح البخارى ـ به نقل از عبداللّه بن مسعود ـ : مردى نزد پيامبر صلىاللهعليهوآله آمد و گفت : اى پيامبر خدا! درباره كسى كه مردمى را دوست دارد ، امّا به آنان نپيوسته است ، چه مىگويى ؟ پيامبر خدا فرمود : «انسان ، همراه كسى است كه دوستش مىدارد» . 845 . مسند ابن حنبل ـ به نقل از ثابت بنانى، از اَنَس ـ : مردى نزد پيامبر خدا آمد و گفت : اى پيامبر خدا! مردىْ ديگرى را دوست مىدارد ؛ امّا نمىتواند كارهايى همچون او انجام دهد . پيامبر خدا فرمود : «انسان ، همراه كسى است كه دوستش مىدارد» . انس گفت : جز به اسلام آوردن ، هرگز نديدم ياران پيامبر خدا به چيزى همچون اين سخن ، شادمان شده باشند .