دوستی در قرآن و حدیث نسخه متنی

866 . امام رضا عليه‏السلام : دوستى ، دعوتگر ناخوشى‏هاست .

867 . امام رضا عليه‏السلام : زندانبان به يوسف عليه‏السلامگفت : من تو را دوست دارم .

يوسف عليه‏السلامپاسخ داد : «هر بلايى كه به من رسيده از دوستى است . عمّه‏ام مرا دوست داشت . مرا دزديد . پدرم مرا دوست داشت . در نتيجه ، برادرانم به من حسادت كردند و زنِ عزيز [مصر] ، مرا دوست داشت . پس به زندانم افكند» .

868 . تفسير الطبرى ـ در داستان يوسف عليه‏السلام و تفسير خواب آن دو جوان زندانى ـ : چون آن دو جوان ، يوسف را ديدند ، گفتند : اى جوان! به خدا قسم ، از وقتى تو را ديده‏ايم ، دوستدارت شده‏ايم .

يوسف به آن دو گفت : «شما را به خدا قسم مى‏دهم كه مرا دوست نداشته باشيد . به خدا قسم ، هركه مرا دوست داشت ، بر اثر دوستى‏اش بلايى به سرم آمد . عمّه‏ام مرا دوست داشت . پس به سبب دوستى‏اش بلايى به سرم آمد . سپس پدرم مرا دوست داشت كه به سبب دوستى‏اش بلايى به سرم آمد . آن‏گاه زن اربابم مرا دوست داشت كه به سبب اين دوست داشتن من ، بلايى به سرم آمد . پس خداوند به شما بركت دهد ! مرا دوست نداشته باشيد» .