دوستی در قرآن و حدیث نسخه متنی

900 . امام صادق عليه‏السلام : دوستى [خدا] برتر از ترس [از خدا ]است .

901 . امام صادق عليه‏السلام : خداوند عز و جل به داوود عليه‏السلاموحى كرد : «اى داوود ! به من شادمان باش و از يادم لذّت ببر و با مناجات من متنعّم شو كه به زودى ، خانه را از فاسقانْ خواهم پرداخت و نفرين خود را بر ظالمان قرار خواهم داد» .

902 . امام صادق عليه‏السلام : دل ، حرم خداست . پس در حرم خدا ، جز خدا را جاى مده .

903 . مُسَكّن الفؤاد : خداوند متعال ، به يكى از صدّيقان وحى كرد : «مرا در ميان بندگانم ، بندگانى است كه دوستم مى‏دارند و من دوستشان مى‏دارم . مشتاق من هستند و من مشتاق ايشانم . به ياد من هستند و من به ياد ايشانم . ¹ پس اگر راه ايشان را در پيش بگيرى ، دوستت خواهم داشت و اگر از آنان منحرف شوى ، دشمنت خواهم داشت» .

904 . امام صادق عليه‏السلام : بارالها! با رحمت خود كه با آن ، همه نيكى‏ها را براى اوليايت گِرد آورده‏اى و با آن ، بدى‏ها را از دوستانت دور ساخته‏اى ، مرا درياب .

905 . امام صادق عليه‏السلام : ايمانِ كسى براى خدا خالص نمى‏شود ، تا آن كه خداوند ، نزدش از خودش ، پدرش ، مادرش ، فرزندانش ، خانواده‏اش و هر آنچه از مردم دارد ، محبوب‏تر باشد .

در نسخه‏اى ، پس از آن ، اين جمله آمده است : به من مى‏نگرند و من به ايشان مى‏نگرم .