دوستی در قرآن و حدیث نسخه متنی

984 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله ـ در دعايش ـ : بارالها ! ما را به فرمانت مشغول ، به وعده‏ات مطمئن ، از آفريده‏ات نوميد ، به خود مأنوس ، از غير از خود ترسان ، به قضايت خشنود ، در بلايت شكيبا ، بر نعمتت سپاسگزار ، به يادت كامروا ، به كتابت شادمان ، با خودت در شبانه‏روزْ رازگو ، براى مرگ ، آماده و به ديدارت مشتاق ساز .

985 . فاطمه عليهاالسلام ـ در دعايش ـ : بارالها! نگريستن به رخسارت و شوق ديدارت را از تو درخواست مى‏كنم .

986 . امام سجّاد عليه‏السلام ـ در دعايش ـ : بارالها ! بر محمّد و آل محمّد درود بفرست و قلبم را براى محبّتت بپرداز و آن را به ياد خود مشغول بدار .

987 . امام سجّاد عليه‏السلام ـ در دعايش ـ : بارالها ! من از هرچه با اراده تو مخالفت دارد و يا از محبّت تو به دور است ، به سويت توبه مى‏كنم ؛ از آنچه در دلم مى‏گذرد ، و از نگاه‏هاى چشمم و از گفته‏هاى زبانم .

988 . امام سجّاد عليه‏السلام ـ در دعايش ـ : بارالها ! مرا از كسانى قرار ده كه براى ديدنت جدّيت به خرج دادند و باز نماندند و راه تو را پيمودند و از آن ، منحرف نشدند و براى رسيدن ، به تو اعتماد كردند ، تا آن كه رسيدند . پس دل‏هايشان را از محبّت خود ، سيراب ساختى و جان‏هايشان را به معرفت خويش ، مأنوس كردى .

989 . امام سجّاد عليه‏السلام ـ در دعايش ـ : بارالها ! بر محمّد و آل محمّد، درود بفرست و ما

را از پيش و پس ، چپ و راست و از همه سويمان حفظ كن ؛ حفظ كردنى كه از معصيتْ بازدارد، به‏سوى طاعتت هدايت كند و دوستى‏ات را به كار گيرد.