دوستی در قرآن و حدیث نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
مىرساند ، چنانكه امام على عليهالسلام مىفرمايد : الصَّلاةُ قُربانُ كُلِّ تَقِيٍّ . 1 نماز ، نردبان [قُرب ]هر پرهيزگار است . بنابراين ، نماز ، بهترين وسيله براى خودسازى و سازندگى و ساختن جامعه توحيدى و مبتنى بر محبّت خداست . به همين جهت ، پيامبر خدا ، از آن به عنوان «خَيرُ مَوضُوع (بهترينِ احكام)» 2 ياد مىكند و امام صادق عليهالسلامدرباره ارزش نماز و نقش آن در سازندگى انسان مىفرمايد : ما مِن شَيءٍ بَعدَ المَعرِفَةِ تَعدِلُ هَذِهِ الصَّلاةَ . 3 پس از شناخت [خدا] ، هيچ چيزى همپايه نماز نيست . از اين رو ، امام خمينى رحمهالله در وصيّت نامه اخلاقى خود ، پس از آن كه خودخواهى و خودبينى را ريشه همه فتنهها و گرفتارىهاى بنىآدم مىخواند و جهاد براى قطع اين ريشه را جهاد اكبر مىنامد و پيروزى در اين جهاد را مايه اصلاح همه چيز و همه كس تعريف مىكند ، تأكيد مىنمايد كه راه رسيدن به اين پيروزى (پس از استمداد از خداوند متعال) ، نماز است . متن نوشته امام ، خطاب به فرزندش چنين است : پسرم! سعى كن كه به اين پيروزى دست يابى ، يا دستكم به بعض مراحل آن . همّت كن و از هواهاى نفسانيه كه حد و حصر ندارد ، بكاه و از خداى متعال ـ جلّ و علا ـ استمداد كن كه بى مدد او ، كسى به جايى نرسد و نماز ، اين معراج عارفان و سفر عاشقان ، راه وصول به اين مقصد است و اگر