دوستی در قرآن و حدیث نسخه متنی

1111 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : خداوند ، بنده مؤمنِ خود را كه تهيدستِ خويشتن‏دارِ عيالوار است ، دوست دارد .

1112 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : خداوند ، مؤمن را چون درويش و خويشتندار باشد ، دوست دارد .

1113 . سُنَن التِّرمذي ـ به نقل از عبداللّه‏ بن مسعود ، كه حديث را به پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آلهمى‏رساند ـ : [پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله ]فرمود : «خداوند ، سه تن را دوست دارد : شخصى كه شبانه برمى‏خيزد و به تلاوت قرآن مى‏پردازد؛ شخصى كه با دست راستش صدقه مى‏دهد» و فكر مى‏كنم پس از آن فرمود : «و آن را از دست چپش پنهان مى‏دارد؛ و شخصى كه همراه گروهى رزمنده باشد و چون يارانش بپراكنند ، خود به رويارويى دشمن مى‏شتابد» .

1114 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : خداوند ، سه تن را دوست مى‏دارد ، به آنان لبخند مى‏زند و به آنان شادمان مى‏شود : كسى كه چون گروهى پديدار شوند ، در پىِ آن براى خدا با جان خود مى‏جنگد، پس‏يا كشته مى‏شود و يا خداوند يارى‏اش مى‏كند و از رنج كارزار بى‏نيازش مى‏سازد . پس مى‏فرمايد : «به اين بنده‏ام بنگريد كه چگونه براى من از جان شكيبايى ورزيد» ؛ و كسى كه زنى زيبا و بسترى نرم و خوش دارد . پس شبانه از جايش برمى‏خيزد . آن‏گاه خداوند مى‏فرمايد : «شهوتش را مى‏نهد و مرا ياد مى‏كند ، حال آن كه اگر مى‏خواست ، مى‏خفت» ؛ و كسى كه هرگاه با گروهى همسفر گردد ، چون آنان تا پاسى از شب بيدار بمانند و سپس بخوابند ، در خوشى و ناخوشى ، سحرگاهان [براى عبادت] از خواب برخيزد .

1115 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : خداوند ، روز قيامت به سه تن لبخند مى‏زند : كسى كه شبانه

بر مى‏خيزد و نماز مى‏خواند؛ مردمى كه براى نماز ، صف مى‏بندند ؛ و مردمى كه براى پيكار با دشمن صف مى‏بندند .