دوستی در قرآن و حدیث نسخه متنی

1127 . عيسى عليه‏السلام : اگر مى‏خواهيد دوستان و برگزيدگان خدا باشيد ، به آن كه به شما بدى مى‏كند ، نيكى كنيد و از آن كه به شما ستم مى‏كند ، درگذريد و بر آن كه از شما روى مى‏گرداند ، سلام دهيد .

1128 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : خداوند متعال مى‏فرمايد : «دوستى‏ام براى آنان‏كه به خاطر من دوستى مى‏كنند ، قطعى است و دوستى‏ام براى آنان كه براى من يكديگر را يارى مى‏كنند ، قطعى است» .

1129 . إرشاد القلوب : از امير مؤمنان منقول است كه پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله از پروردگارش در شب معراج پرسيد : پروردگارا ! كدام يك از اعمال ، برتر است ؟

خداوند متعال فرمود : «هيچ چيز نزدم برتر از توكّل به من و خشنودى به قسمت من نيست . اى محمّد! دوستى‏ام براى آنان‏كه به خاطر من يكديگر را دوست مى‏دارند ، ثابت است ؛ و دوستى‏ام براى آنان كه به خاطر من به يكديگر مهر مى‏ورزند ، ثابت است؛ و دوستى‏ام براى آنان كه به خاطر من به يكديگر مى‏پيوندند ، ثابت است؛ و دوستى‏ام براى توكّل كنندگان بر من ، ثابت است . براى دوستى‏ام ، نه نشان [ثابت ]و اندازه‏اى است ، و نه فرجام و نهايتى . هرگاه برايشان نشانى بردارم ، نشانى ديگر بگذارم . آنان هستند كه به [خاطر ]نگاه من به آفريدگانم ، به آنها مى‏نگرند و نيازهايشان را نزد خلق نمى‏برند؛ شكم‏هايشان از حرامخوارى سَبُك است ؛ خوشى‏شان در دنيا ياد من و دوستى من و خشنودى من (از آنان) است» .

1130 . امام على عليه‏السلام : مردى نزد پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله آمد و گفت : به من كارى بياموز كه با انجام دادنش ، خداوند مرا دوست بدارد ، آفريدگان نيز دوستم بدارند ، خداوند دارايى‏ام را بيفزايد ، تندرستم گرداند ، عمرم را طولانى كند و مرا با تو محشور سازد .

حضرت فرمود : «اينها شش صفت است كه نيازمند شش صفت ديگر

است : هرگاه خواستى خداوند دوستت بدارد ، از او بترس و تقواى او را پيشه كن؛ و هرگاه خواستى آفريدگان دوستت بدارند ، به آنان نيكى كن و آنچه را در دست دارند ، رها كن؛ و هرگاه خواستى خداوند دارايى‏ات را بيفزايد ، زكات بپرداز؛ و هرگاه خواستى خداوند تندرستت گرداند ، بسيار صدقه بده؛ و هرگاه خواستى خداوند عمرت را طولانى كند ، به ديدار خويشاوندانت برو؛ و هرگاه خواستى خداوند تو را با من محشور سازد ، در برابر خداى يگانه قهّار ، سجده‏ات را طولانى كن» .