دوستی در قرآن و حدیث نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

دوستی در قرآن و حدیث - نسخه متنی

محمد محمدی ری شهری

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

ليكن كسى كه به سبب دل بستن به بهره‏هاى دنيوى و فرو رفتن در لذّات جسمانى ، اين رمزها را درنيافته و به اين گنجينه‏ها راه نبرده است ، به هنگام شنيدن اين سخنان ، در آستانه خطر بزرگى ، همچون فرو رفتن در تاريكى‏هاى الحاد و در افتادن در پرتگاه‏هاى حلول و اتّحاد است ؛ تعالى اللّه‏ عن ذلك عُلُوّا كبيرا .

ما در اين مقام ، به گونه‏اى كه دريافت آن بر اذهان آسان باشد ، مى‏گوييم كه در اين تعبيرات ، مبالغه در قرب و بيان چيرگى سلطان محبّت بر ظاهر و باطن و پيدا و پنهان بنده است . بنابراين، مقصود ـ واللّه‏ اعلم ـ آن است كه چون بنده‏ام را دوست بدارم ، او را به جايگاه انس خود فرا مى‏كشم و به عالم قدس برمى‏آورم و انديشه‏اش را در اسرار ملكوت ، غرقه و حواسش را منحصر به برگرفتن انوار آن مى‏كنم . در نتيجه ، قدمش در مقام قربْ استوار مى‏گردد و گوشت و خونش با محبّت درمى‏آميزد ، تا آن كه خود را فراموش كند و از حسّ خود غافل گردد و اغيار در برابرش از ميان بروند تا آن جا كه به منزله چشم و گوش او گردم . 1

1- الأربعون ، شيخ بهائى ، تخريج و تصحيح عقيقى بخشايشى : ص 689 ح 35 .

/ 731