دوستی در قرآن و حدیث نسخه متنی

1194 . مسند ابن حنبل ـ به نقل از مُطَرِّف بن عبداللّه‏ ـ : از ابوذر حديثى برايم نقل كرده بودند كه دوست داشتم براى آن ، ببينمش . پس او را ديدم و به او گفتم : شنيده‏ام كه گفته‏اى: شنيدم پيامبر خدا مى‏فرمود : «خداوند عز و جل سه تن را دوست و سه تن را دشمن مى‏دارد» .

پاسخ داد : «آرى ، و گمان نمى‏كنم كه بر دوستم محمد صلى‏الله‏عليه‏و‏آلهدروغ بسته باشم» (و اين جمله را سه بار تكرار كرد) ...

پرسيدم : آن سه تن كه خداوند دشمنشان مى‏دارد ، كيستند ؟

گفت : «فخرفروش متكبّر ، كه شما در كتاب خداى عز و جلمى‏خوانيد «خداوند ، هيچ متكبّر فخر فروشى را دوست ندارد» ، بخيل منّت‏گذار و سوداگر يا فروشنده سوگندخوار» .

1195 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : خداوند عز و جل ... سه تن را دشمن مى‏دارد : پيرِ زناكار ، فقير متكبّر و دولتمندِ بخيل .

1196 . امام على عليه‏السلام : خداوند از خلقش ، پيرِ سفيدموىِ زناكار ، دولتمندِ ستمكار و مستمندِ مستكبر را دشمن مى‏دارد .

1197 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : خداوند متعال ، دولتمندِ ستمكار ، پيرِ نادان و مستمندِ متكبّر را دشمن مى‏دارد .