دوستی در قرآن و حدیث نسخه متنی

1268 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : خنده ، دو گونه است: ... اما خنده‏اى كه خداوند متعال آن را دشمن مى‏دارد ، آن است كه فرد ، سخن ناروا و باطلى مى‏گويد تا بخندد يا بخنداند و به موجب آن تا مسافت هفتاد سال راه در دوزخ سقوط مى‏كند .

1269 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : خداوند ، تباه كردن مال ، پرسش بسيار و قيل و قال را دوست ندارد .

1270 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : خداوند ، سه چيز را از [كارهاى] شما ناخوش مى‏دارد : [پرداختن به كار] لغو به هنگام قرائت قرآن ، به صداى بلند دعا كردن و دست به پهلو زدن ¹ در نماز .

1271 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : ناخوش‏ترينِ سخنان در نزد خداوند عز و جل آن است كه كسى به ديگرى بگويد : «از خدا بترس!» و آن شخص پاسخ دهد : «تو خودت را بپاى!» [و پندش را گوش نكند] .

1272 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : خوردن از سرِ سيرى ، خواب بى‏شب‏زنده‏دارى ، خنده بى [موجب] شگفتى ، ناله بلند به هنگام مصيبت ، و بانگ ناى در نعمت (شادمانى) ، نزد خدا سخت ناپسند است .

1273 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : خدا نوعى از غيرت را دوست دارد و نوعى را دشمن مى‏دارد . غيرتى كه خدا دوست دارد ، غيرت در امور شُبهه‏ناك است ، و آن [غيرتى ]كه دشمنش مى‏دارد ، غيرت بدون شبهه است .

خداوند ، نوعى از تكبّر را دوست دارد و نوعى را دشمن مى‏دارد . تكبّرى كه خداوند دوستش مى‏دارد ، خودپسندى و تكبّر انسان به هنگام كارزار [در راه خدا] و تكبّر در برابر صدقه (مناعت طبع و نگرفتن آن) است ؛ و امّا آن [تكبّرى] كه خدا دشمنش مى‏دارد ، تكبّر بنده در راه ستمگرى و تجاوز است .

واژه «تَخَصُّر» كه در متن عربى حديث آمده است ، به معناى گونه‏اى ايستادن از سر كسالت و خستگى است . پادشاهان و برخى بزرگانِ اقوامى مانند قوم يهود ، به هنگام سخنرانى ، گاه اين‏گونه مى‏ايستاده و به چوبدستى «مِخصَرَة» تكيه مى‏داده‏اند و يا دست خود را بر بالاى ران خود مى‏نهاده‏اند . ر . ك : النهاية : 2 / 36 ، الفائق في غريب الحديث : 1 / 374 ، جواهر الكلام : 4 / 279 .