دوستی در قرآن و حدیث نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
110 . امام على عليهالسلام : پايبند پيوند با يكديگر و موافقت با هم باشيد و از گسستن از يكديگر و هجران يكديگر بپرهيزيد . 111 . امام على عليهالسلام : از برادرت تنها به سبب گمان ، مَبُر و پيش از پىجويى و بازخواست [در مورد علّت رفتارى كه تو را رنجانده است] ، از او جدا مشو . 1 112 . امام على عليهالسلام : خيرى در آن كه بى هيچ جرمى از برادرش دورى مىكند ، نيست . 113 . امام على عليهالسلام : هرگاه [با كسى] دشمنى كردى ، [از او ]مَبُر [و راهى براى بازگشت بگذار] . 114 . امام على عليهالسلام : چه زشت است بريدن [از كسى ]پس از پيوند ، بىمهرى پس از برادرى ، دشمنى پس از صفا[ى دوستى] و از ميان رفتن الفت پس از استوارى آن . 115 . امام على عليهالسلام ـ در نامهاى به فرزندش امام حسن عليهالسلام ـ : چون برادرت از تو بِبُرد ، خود را به پيوند با او وادار و چون از تو روى گردانَد ، خود را به او نزديك كن و چون بُخل ورزد ، به او بخشش كن و چون دورى كند ، به او نزديك شو و چون درشتى كند ، نرمى كن و چون جُرمى كند ، برايش عذرى بياور ، تا آن جا كه گويى تو بنده او هستى و گويا او بر تو نعمتى دارد ؛ امّا مبادا كه اين كار را نابجا انجام دهى و يا در مورد نااهلش به كار برى .