دوستی در قرآن و حدیث نسخه متنی

1345 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : هرگاه خداوند عز و جلبنده‏اى را دوست بدارد ، بلا را سخت بر سر او سرازير مى‏كند و آن را سخت بر او مى‏بارد . پس چون بنده دعا كند ، جبرئيل مى‏گويد : «پروردگارا ! حاجتش را برآورم ؟». امّا خداوند متعال مى‏گويد : «او را رها كن كه من دوست دارم صدايش را بشنوم» و چون دعا كند ، خداوند عز و جلمى‏گويد : «بنده‏ام ، لبّيك ! به عزّتم سوگند كه هرچه از من بخواهى ، به تو عطا مى‏كنم و هرچه دعا كنى ، اجابت مى‏نمايم ، [بدين معنا كه] يا آن را زود برايت برمى‏آورم و يا بهتر از آن را برايت ذخيره مى‏كنم» .

1346 . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : خداوند ، هرگاه بنده‏اى را دوست بدارد ، يكى از اين سه را به او ارمغان خواهد داد : يا تب يا چشم درد و يا سر درد .

1347 . الدعوات : [پيامبر خدا ]فرمود: «هرگاه خداوندْ بنده‏اى را دوست بدارد، مبتلايش مى‏كند و چون او را بسيار دوست بدارد ، او را [براى خود ]بر مى‏گيرد» .

پرسيدند : چگونه او را برمى‏گيرد ؟

فرمود : «نه مالى برايش مى‏گذارد و نه فرزندى» .

1348 . امام باقر عليه‏السلام : خداوند متعال ، هرگاه بنده‏اى را دوست بدارد ، او را در بلا ، نيك فرو مى‏برد و بلا را سخت بر او سرازير مى‏كند . پس چون آن بنده دعا كند ، خداوند مى‏گويد : «بنده‏ام ، لبّيك ! اگر [بخواهم] آنچه را از من درخواست كرده‏اى ، به سرعت برايت فراهم آورم ، بر اين كار قادرم و اگر آن را برايت ذخيره كنم ، آنچه ذخيره كرده‏ام ، برايت بهتر است» .

1349 . امام صادق عليه‏السلام : خداوند هرگاه بنده‏اى را دوست بدارد ، فرشته‏اى به سوى او مى‏فرستد و مى‏گويد : «بيمارش كن و بلا را بر او سخت كن . پس هرگاه از

بيمارى بهبود يابد ، او را به سخت‏تر از آن گرفتار كن و بيمارى را بر او سخت گردان تا مرا ياد كند ؛ زيرا كه من خوش دارم دعايش را بشنوم» .