دوستی در قرآن و حدیث نسخه متنی

1363 . امام على عليه‏السلام : هرگاه خداوند ، بنده‏اى را دوست بدارد ، قلبى سليم و پاك و خويى استوار ، روزى‏اش مى‏كند .

1364 . امام على عليه‏السلام : بخشندگى و دلاورى، صفاتى ارجمند هستند كه خداوند سبحان، آنها را در وجود هركه دوستش بدارد و آزموده باشد ، مى‏نهد .

1365 . امام صادق عليه‏السلام : هرگاه خداوند ، بنده‏اى را دوست بدارد ، عمل به هشت صفت را به او الهام مى‏فرمايد : چشمْ فرو پوشيدن از گناهان ، ترس از خداوند عز و جل ، شرم ، بردبارى ، شكيبايى ، امانتدارى ، راستى و بخشندگى .

1366 . امام صادق عليه‏السلام : از جمله آنچه خداوند به موسى عليه‏السلام وحى كرد و در تورات بر او نازل فرمود ، اين بود : «من خدايى هستم كه جز من خدايى نيست . خلق را آفريدم و خير را آفريدم و عمل به آن را بر دستان آن كه دوست دارم ، جارى ساختم . پس خوشا به حال آن كه خير را بر دستانش جارى مى‏سازم !» .

1367 . امام صادق عليه‏السلام : فقر ، همچون شهادت ، در خزانه خداوند است و آن را جز به بندگان مؤمنى كه دوستشان دارد ، نمى‏بخشد .

1368 . امام صادق عليه‏السلام : در جوانى ، سخت در عبادت كوشا بودم . پدرم به من فرمود : «پسركم ! كمتر از آنچه مى‏بينم ، خودت را رنجه ساز كه خداوند عز و جل هرگاه بنده‏اى را دوست بدارد ، از او به كم ، خشنود مى‏شود» .

1369 . امام صادق عليه‏السلام : خداوند عز و جلهرگاه بنده‏اى را دوست بدارد و او اندك كار خيرى انجام دهد ، در برابر آن اندك ، به او پاداشِ بسيار مى‏دهد و دادن پاداش بسيار در برابر كارِ اندك ، بر او سنگين نمى‏آيد .