دوستی در قرآن و حدیث نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
1375 . رسول خدا صلىاللهعليهوآله : خداوند متعال مىفرمايد : ... «بندهام با كارهاى مستحب ، پيوسته به من نزديك مىشود ، تا آن جا كه دوستش مىدارم . در نتيجه ، گوش شنوايش ، چشم بينايش ، زبان گويايش و قلب دريابندهاش مىشوم . اگر مرا بخواند ، پاسخش مىدهم و اگر از من درخواست كند ، به او مىبخشم» . 1376 . مناقب آل ابى طالب : منقول است كه عابدان بصره ، مانند ايّوب سجستانى ، صالح مِزّى ، عُتبَه علاّم ، حبيب قادسى ، مالك بن دينار ، ابوصالح اعمى ، جعفر بن سليمان ، ثابت بَنانى ، رابعه و سُعدانه ، از خداوند به دعا خواستار باران شدند ؛ امّا نوميد بازگشتند . ناگاه جوانى ـ كه اندوههايش او را غمگين ساخته و غمهايش او را بىقرار كرده بود ـ پيش آمد و چند دور بر گِرد كعبه طواف كرد . سپس به سوى ما آمد و نام يكايك ما را گفت . گفتيم : اى جوان ، لبّيك! گفت : «آيا در ميان شما كسى نيست كه خداى رحمان ، دوستش داشته باشد ؟». گفتيم : اى جوان ! از ما دعاست و از او اجابت! گفت : «از كعبه دور شويد كه اگر در ميان شما كسى شايسته اجابت خداى مهربان بود ، تاكنون اجابتش كرده بود» . سپس به كعبه نزديك شد و به سجده افتاد . پس از آن ، شنيدم كه در سجدهاش مىگويد : «سرورم ! تو را به محبّتى كه نسبت به من دارى ، سوگند مىدهم كه بر آنان باران ببارى» . هنوز سخنش تمام نشده بود كه باران ، چون دهانه گشوده مشكها بر ايشان فرو ريخت . سپس در حالى كه اين اشعار را مىخواند ، از پيش ما رفت : * «هركه پروردگار را بشناسد و شناخت پروردگارش * [از ديگران] بىنيازش نكند ، او شوربخت است . * مؤمن حقيقى ، به سبب آنچه در راه طاعت خدا به سرش مىآيد * و رنجى كه مىكشد ، دست از آن نمىكشد . * بنده را با عزّتِ توانگران چه كار ، * در حالى كه همه عزّت ، از آنِ پرهيزگاران است ؟» . * درباره نام آن جوان پرسيدند . گفتند : اين ، زينالعابدين است .