دوستی در قرآن و حدیث نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
1505 . رسول خدا صلىاللهعليهوآله : خداوند عز و جل فرمود : «دوستىكنندگان در راه جلال من ، منبرهايى از نور [در بهشت] دارند و پيامبران و شهيدان ، بر آنانْ رشك مىبرند» . 1506 . رسول خدا صلىاللهعليهوآله : روز قيامت، دوستانِ در راه خدا ، بر زمينى از زبرجد سبز و در سايه عرش خدا و در كنار دست راستش ـ حال آن كه هر دو دستش راست است ـ قرار دارند و چهرههايشان سفيدتر و درخشانتر از خورشيد تابان است . به سبب منزلتى كه دارند ، هر فرشته مقرّب و پيامبر مُرسَلى، بر آنان رشك مىبرد و مردم مىگويند : «اينان كيستند ؟». پس گفته مىشود : «اينان ، دوستانِ در راه خدا هستند» . 1507 . الأمالى مفيد ـ به نقل از عبداللّه بن مسعود ـ : پيامبر خدا فرمود : «دوستانِ در راه خداوند عز و جل در بهشت بر تكيهگاههايى از ياقوت سرخ قرار دارند و از بالا به بهشت مىنگرند و چون يكى از آنان به بهشت بنگرد ، زيبايىاش خانههاى بهشتيان را پُر مىكند . پس بهشتيان مىگويند : "بيرون رويم تا دوستانِ در راه خداوند عز و جل را ببينيم" . آنگاه بيرون مىآيند و به آنان مىنگرند كه هر يك از آنان ، چهرهاش چون ماه شب چهارده مىدرخشد و بر پيشانىهايشان نوشته شده است : "ايناناند ، دوستانِ در راه خداوند عز و جل"» . 1508 . امام صادق عليهالسلام : روز قيامت ، دوستانِ در راه خدا بر منبرهايى از نور قرار دارند و نورِ چهرههايشان و نورِ پيكرهايشان و نورِ منبرهايشان ، همه چيز را روشن كرده و بر آنها تابيده است ، تا آن جا كه با اين نور شناخته
مىشوند و گفته مىشود : «اينان ، دوستان در راه خداوند هستند» .