دوستی در قرآن و حدیث نسخه متنی

ى ـ زنان و شوهران··· 261

ك ـ كودكان··· 261

ل ـ فرزند··· 263

م ـ همسايه··· 265

ن ـ دوستِ پدر··· 265

س ـ كسى كه با تو دشمنى نكند··· 265

ع ـ آن كه سودش براى تو و زيانش براى ديگرى است··· 267

ف ـ گوناگون··· 267

7 / 3 آنان‏كه دوستى‏شان حرام است··· 273

الف ـ دشمنان خدا··· 273

ب ـ ستمكاران··· 277

ج ـ آن كه از اجتماع مسلمانان ، رويگردان شود··· 279

7 / 4 آنان كه دوستى‏شان كراهت دارد··· 281

الف ـ شَريران··· 281

ب ـ فاسقان··· 281

ج ـ دروغگويان··· 283

د ـ حسودان··· 283

ه ـ طمعكاران··· 283

و ـ جاهلان··· 285

ز ـ احمقان··· 285

ح ـ پادشاهان··· 287

ط ـ مِيخواران··· 287

ى ـ بى‏وفايان··· 287

ك ـ بى‏رغبتان··· 289

ل ـ فرزندان دنيا··· 289

م ـ آنان‏كه دوستى‏شان خدايى نيست··· 291

ن ـ دارندگانِ اين صفات··· 293

7 / 5 آنچه سزاوار دوستى نيست··· 297