بعد از شهادت حضرت زيد (عليه السلام ) براى عرض تسليت خدمت برادرزاده اش امام صادق (عليه السلام ) رسيدم .عرض كردم : آقا جان اجازه مى فرمائيد شعر سيد (572) را برايتان بخوانم ؟فرمود: بخوان .من آن قصيده معروف سيد را خواندم كه با اين اشعار شروع مى شد: ( فالناس يوم البعث راياتهم ) (573)3 - سديف بن ميمون ، در قصيده اش مى گويد:(574)
لاتقيلن عبد شمس عثارا
واذكروا مصرع الحسين و زيد
و قتيلا بجانب المهراس (575)
و اقطعوا كل نحلة و غراس
و قتيلا بجانب المهراس (575)
و قتيلا بجانب المهراس (575)