آيه: 72 قَالُواْ نَفْقِدُ صُوَاعَ الْمَلِكِ وَلِمَن جَاء بِهِ حِمْلُ بَعِيرٍ وَأَنَاْ بِهِ زَعِيمٌ - تفسیر نور سوره یوسف نسخه متنی

آيه: 72 قَالُواْ نَفْقِدُ صُوَاعَ الْمَلِكِ وَلِمَن جَاء بِهِ حِمْلُ بَعِيرٍ وَأَنَاْ بِهِ زَعِيمٌ

ترجمه:

گفتند: پيمانه و جام مخصوص شاه را گم كرده ايم و براي هركس آنرا بياورد يك بار شتر (جايزه ) است و من اين را ضمانت مي كنم .

نكته ها:

كلمه ي ((صواع)) و ((سقايه)) به يك معني بكار رفته اند، پيمانه اي كه هم با آن آب مي خورند و هم گندم را كيل و اندازه مي كنند كه نشانه صرفه جويي ، بهره وري و استفاده چند منظوره از يك وسيله است .. (101) كلمه ي ((حمل )) به بار گفته مي شود. و كلمه ((حمل )) نيز به معناي بار است ، امّا باري كه پنهان باشد، مثل باراني كه در دل ابر است يا فرزندي كه در شكم مادر است .. (102) جمله (لمن جاء حمل بعير) هركس چنين كند من چنان پاداش مي دهم ، در اصطلاح فقهي جعاله است كه داراي سابقه و اعتبار قانوني است .

پيام ها:

1- جايزه تعيين كردن ، از شيوه هاي قديمي است . (ولمن جاء به حمل بعير)

2- جوايز بايد متناسب با افراد و زمان باشد. در زمان قحطي بهترين جايزه يك بار شتر غلّه است . (حمل بعير)

3- ضامن گرفتن براي جلب اطمينان ، سابقه تاريخي دارد. (انا به زعيم )

101-در تفسير اطيب البيان آمده است كه ((صواع)) ظرفي است كه گنجايش يك صاع (حدود3كيلوگرم ) گندم را دارد
102-مفردات