پيروى از طريقه مردان نيك
قرآن پس از لزوم احترام به پدر و مادر مشرك, بار ديگر يادآور مى شود كه علاقه به آنها سبب نشود كه از راه توحيد, منحرف شويم و دستور مى دهد كه از طريقه مردان الهى كه هدفى جز رضاى خدا ندارند پيروى كنيم, چنان كه مى فرمايد:(وَاتَّبِعْ سَبيلَ مَنْ أنابَ إليَّ(1)از راه كسانى كه به سوى من رو آورده اند پيروى كن)و پيروى از اين چنين گروه, غير از تقليد كوركورانه است, بلكه پيروى از اعمال مردانى است كه صحت و نيكويى كردار آنها روشن شده است. قرآن اين دستور را در آيات ديگرى نيز يادآورى كرده:1. (الَّذينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أحْسَنَهُ(1)
كسانى هستند كه پس از شنيدن سخنان از گفتارهاى پسنديده پيروى مى نمايند)2. (أَفَمَنْ يَهْدِى إلَى الْحَقِّ أحَقُّ أَن يُتَّبَعَ أمَّن لايَهِدِّى إü أن يُهْدَى(1)
آيا كسى كه به سوى حق هدايت مى كند, سزاوارتر براى پيروى است يا كسى كه خودش راه را پيدا نكرده و نيازمند به راهنماست)