15 - لقمان و نظارت ملى
17. (وَأْمُر بِالمَعْرُوفِ وَانْهَ عَنِ الْمُنكَرِ وَاصبِرْ عَلَي§ مَا أصَابَكَ إِنَّ ذَلِكَ مِنْ عَزْمِ الاُمُورِ
فرزندم… مردم را به كارهاى نيك دعوت بنما و از امور زشت بازدار! در برابر مصيبت و سختيها شكيبا و بردبار باش! اينها يك سلسله سفارشهاى مؤكد و لازم است)
لقمان حكيم در اين آيه, پس از يادآورى نماز, موضوع امر به معروف و نهى از منكر را پيش كشيده و بعداً دستور صبر و استقامت به فرزند خود داده است. اكنون بحث ما درباره اصل دوم, تحت عنوان مبارزه با فساد و يا نظارت ملى انجام مى گيرد و بعداً موضوع صبر و استقامت را مطرح خواهيم ساخت.موضوع امر به معروف و به اصطلاح, نظارت ملى, موضوع دامنه دارى است كه در تمام شؤون زندگى ما دخالت دارد و نمى توان حق آن را در مقاله اى ادا نمود, از اين نظر بخشى از مسائل مهم آن را در اين جا مطرح مى سازيم و بررسى كامل آن را به وقت ديگرى محول مى نماييم.در جهان امروز, علاوه بر نظارت و مراقبتهاى خصوصى كه بر عهده مؤسسه هاى خاص و دواير مخصوص است, مانند شهردارى كه حق نظارت بر عمران و آبادى شهر دارد, يك نظارت ملى و عمومى به تمام مردم واگذار شده كه حق نظارت و راهنمايى و انتقاد در كليه امور داشته باشند تا با بيان و منطق, لغزشها و نقايص را تذكر دهند.