اين گونه اشتباه و يا غلط اندازى از اين قبيل افراد بعيد نيست, زيرا منظور آنها جستجوى حقيقت نيست, بلكه مقصود, پيشبرد هدف است, ولو به وسيله صدها تهمت و افترا باشد, بنابراين بين صبر به معناى استقامت در طريق هدف و كار و كوشش و مبارزه با عوامل فساد, كه اسلام به آن دعوت كرده است و صبر به معناى تحمل زور و ستم كشى و دست روى دست گذاردن, كه اسلام شديداً از آن جلوگيرى فرموده است, تفاوت بسيار هست.اسلام صريحاً دستور مى دهد كه مسلمانان با طبقه ستمگر نبرد كنند, چنان كه مى فرمايد:(فَقَاتِلُواْ الَّتِى تَبْغِى حَتَّي§ تَفىءَ إلي§ أمْرِاللَّهِ)يعنى با طبقه ستمگر, نبرد كنيد تا گردن به فرمان حق بگذارند.اميرمؤمنان مى فرمايد: از پيامبر مكرر مى شنيديم كه مى فرمود: هر ملتى كه حق ضعيفان را از زورمندان با صراحت نگيرد, روى سعادت نخواهد ديد, چنان كه فرموده است: (لَنْ تُقَدَّسَ أُمَّةٌ لايُؤْخَذُ للضَّعيفِ فيها حَقَّهُ مِنَ القَوِيِّ غَيْرَ مُتَتَعْتِعٍ). آيا با اين وصف, دور از شرافت و وجدان انسانى نيست كه اسلام را طرفدار طبقه بورژواها بدانيم و تصور كنيم كه اسلام طبقه محروم و بيچاره را به صبر در برابر ستمها و تحمل در برابر زورگوييها دعوت نموده است؟
لطفا منتظر باشید ...
