قرآن خداوند را چگونه معرفى مى نمايد؟ - مربی نمونه نسخه متنی

قرآن خداوند را چگونه معرفى مى نمايد؟

قرآن احاطه علمى خدا را به تمام موجودات با جمله هاى گوناگونى بيان نموده و مقام مقدس الهى را از جهل به هر امرى ولو كوچك باشد, منزه و مبرا دانسته است; اينك آياتى چند در اين باره:

1. (لايَعْزُبُ عَنْهُ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ فِى السَّمَواتِ ولافِى الأَرْضِ وَلا أصْغَرُ مِنْ ذلِكَ وَلاأكْبَرُ إü فِى كِتابٍ مُبِينٍ)(1)
هموزن ذره اى در زمينها و آسمانها و نه كوچكتر از آن و نه بزرگتر بر خداوند پوشيده نيست.

2. (وَعِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَيْبِ لايَعْلَمُهَا إü هُوَ وَيَعْلَمُ مَا فِى الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَمَا تَسْقُطُ مِن وَرَقَةٍ إü يَعْلَمُهَا وَلاحَبَّةٍ فِى ظُلُماتِ اùَرْضِ وَلارَطْبٍ وَلايَابِسٍ إü فِى كِتابٍ مُبِينٍ(1)
كليدهاى اسرار غيب, نزد خداست كه جز او كسى از آنها اطلاعى ندارد و آنچه در خشكى و درياهاست مى داند. هيچ برگ درختى نمى ريزد, مگر اين كه از آن آگاه است و نه هيچ دانه اى در دل زمين و هيچ تر و خشكى نيست, مگر اين كه در كتاب مبين (لوح محفوظ) منعكس است)

آيه هاى متعددى در قرآن, تسلط علمى خدا را بر امور جهان و بر آنچه در دايره هستى رخ مى دهد ثابت مى نمايد, مانند (إنَّ اللَّهَ لايَخْفَي§ عَلَيْهِ شَىءٌ فِى الأرْضِ وَـ فِى السَّمَاءِ(1)
در حقيقت, هيچ چيز [نه] در زمين و نه در آسمان بر خدا پوشيده نمى ماند)

اكنون شايسته است كه مقايسه كوتاهى ميان قرآن و تورات كنونى كه هرگز ربطى به تورات واقعى ندارد به عمل آيد.