مقايسه كوتاهى ميان قرآن و تورات
ملاحظه فرموديد كه قرآن, چگونه از آگاهى و احاطه عملى خدا گزارش داده و همه را در برابر او حاضر خوانده, ولى تورات در داستان آدم و حوا علم و آگاهى خدا را آن چنان محدود و كوچك مى شمرد كه قلم از نقل آن شرم دارد: (وقتى آدم و حوا از ميوه آن درخت خوردند, ديدگان آنها بازگرديد و ديدند كه هر دو برهنه اند. فوراً براى خود لنگى درست كردند. خداوند آدم و حوا را در حالى كه در بهشت راه مى رفتند ديد. آدم و حوا فوراً پنهان شدند. خدا آدم را صدا زد كجايى؟ آدم پاسخ داد من تا صداى تو را شنيدم فوراً پنهان شدم, زيرا عريان و برهنه ام. خدا گفت: چه كسى تو را آگاه ساخت كه برهنه هستى, مگر از ميوه آن درخت خورده اى؟)آيا صحيح است بگوييم كه خدا از مخفى گاه آدم كه در دو قدمى او قرار داشت آگاه نبود. به طور مسلم, تورات كنونى غير از تورات واقعى است كه قرآن درباره آن مى گويد:(وَفِى نُسْخَتِهَا هُدًى وَرَحْمَةٌ لِلَّذينَ هُمْ لِرَبِّهِمْ يَرْهَبُونَ(1)تورات كتابى است كه سراسر آن, هدايت و رحمت براى كسانى است كه از خداى خود بترسند)