لطفا منتظر باشید ...
بيان مطلب
شكى نيست كه نيروى روحى و فكرى بشر از روزى كه گام به پهنه هستى نهاده رو به تكامل است. روزى نمى گذرد, مگر اين كه قدمهاى برجسته اى به سوى تكامل و به منظور كشف رازهاى نهفته در عالم آفرينش برمى دارد; از اين رو, هيچ گونه بعيد نيست روزى فرا رسد كه انسان, با نيرو و قدرت خدادادى, دامنه زندگى خود را در كرات آسمانى نيز پهن كند.آياتى كه در قرآن كريم, درباره مسخر نمودن زمين و آسمان براى بشر وارد شده است, شايد خالى از اشاره به اين مطلب نباشد, زيرا درست است كه خورشيد و ماه وآنچه در آسمانهاست, اگر چه از روز اول براى بشر مسخر ورام شده اند, ولى تسخير يا بهره بردارى از اين تسخير نيز درجاتى دارد كه كاملتر آن, اين است كه مهد زندگى گردند. اينك پاره اى از آياتى كه در اين باره نازل گرديده است:1. (وَسَخَّرَلَكُم مَا فِى السَّمَاواتِ وَمَا فِى الأَرْضِ جَمِيعاً مِنهُ إِنَّ فِى ذَلِكَ لأَياتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ)(1)يعنى آفريدگار جهان به نفع شماها (بشر) آنچه در آسمانها و زمين است كه تمام از آن اوست, رام و مسخر نموده است و اين مطلب براى مردم متفكر, وسيله هدايت و ايمان است.2. (ألَمْ تَرَوْا أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَلَكُم مَافِى السَّمَاواتِ وَمَا فِى الأرْضِ وَأسْبَغَ عَلَيْكُمْ نِعَمَهُ ظاهِرَةً وَبَاطِنَةًآيا نمى بينيد كه خداوند آنچه را كه در آسمانها و زمين است, براى شما رام و تسخير كرده است و نعمتهاى باطنى و ظاهرى خود را به طور رايگان در اختيار شما گذارده است؟)
3. (وَسَخَّرَ لَكُمُ الشَّمْسَ والْقَمَرَ(1)
خورشيد و ماه را براى شماها رام نمود)و اين جمله در قرآن در سوره هاى مختلفى وارد شده است. طبق اين آيات, قرآن مى فرمايد: (ما آنچه در زمين است از روز اول در اختيار شما گذارده ايم), در صورتى كه منابع تحت الارضى يكجا و يك مرتبه, بشر بر آنها دست نيافته است, بلكه تدريجاً و در هر عصرى, يك طبقه ممتاز تا حدودى از اين دفاين آگاهى يافته و آن را استخراج كرده است. از اين جا معلوم مى شود, مقصود قرآن از اين كه مى فرمايد: (ما آنچه در زمين است در اختيار بشر نهاده ايم) آن نيست كه تمام ذخاير زمين در اختيار تمام افراد بشر قرار داده شده است, زيرا بسيارى از اين معادن با مرور زمان, كشف شده و در هر قرن, يك طبقه ممتاز, موفق به كشف منابع تحت الارضى شده اند, بلكه مقصود, مجموع اجتماع بشرى است كه در طول زمان به وجود مى آيند, اگر چه بعضى از آنها فقط به برخى از معادن پى برده اند و بعيد نيست كه در آينده بشر به كشف منابع تازه اى در زمين موفق گردد كه در قرن حاضر از آن, كوچكترين اطلاعى در دست نيست; بنابراين چه مانعى دارد, در عين اين كه سيارات از روز اول براى بشر رام بود, ولى طبقه ممتازى از بشر در طول زمان استفاده بيشترى بنمايند و به كرات آسمانى د
ست يابند و آنچه قرآن فرموده (وسخرلكم ما فى السموات) به طور اتم و اكمل مصداق پيدا كند.به علاوه در سوره الرحمن (آيه 34) امكان نفوذ در فضا با تكيه به قدرتها و استفاده از نيروهاى اين جهان پيش بينى شده, آن جا كه مى گويد:(يَا مَعْشَرَالْجِنِّ والإِنْسِ إنِ اسْتَطَعْتُمْ أَن تَنْفُذُواْ مِنْ أقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ فانفُذُواْ لاتَنفُذُونَ إِلاَّ بِسُلْطانٍ
اى گروه جنيان و انسيان اگر مى توانيد از اقطار آسمانها و زمين به خارج رخنه كنيد, پس بكنيد [ولى] جز با [به دست آوردن] تسلّطى رخنه نمى كنيد)همان طور كه در ادبيات مى خوانيم استثناى از (نفى), (اثبات) است; در اين آيه, نخست نفى قدرت انسان از نفوذ در فضا مى كند و سپس با استثناى (اü بسلطان) اثبات مى كند كه اين كار با استفاده از قدرتها امكان پذير است.
