فراسوی غبار ندای انقلاب نسخه متنی

حضرت بهترين ها را انتخاب مي کرد. برخي از نزديکان حضرت بودند
که وقتي بيت المال به آن ها سپرده شد، آن را برداشتند و فرار کردند! نبايد توقّع داشت
که چون حضرت علي رئيس اين حکومت است، نبايد هيچ تخلّفي از کسي سربزند؛
امام خميني رضوان الله تعالي عليه خود را خاک پاي معصوم م ي دانست و به اين
افتخار م ي کرد. چنين کسي بعد از هزار سال حکومتي اسلامي تشکيل داده است.

آيا
نشانه درستي اين حکومت اين است که هيچ تخلّفي در آن نبايد صورت بگيرد؟

آيا
اين شخص عدالتش از علي بيشتر است؟

آيا قدرت مديريت او از حضرات معصومين
بيشتر است؟

اين را براي اين عرض مي کنم که گاهي در گوشه و کنار افرادي در اثر
القائات شياطين اين مسئله را مطرح م ي کنند که اين حکومت اسلامي نيست، چون در
فلان گوشه فلان تخلّف صورت گرفته است! اين توقّع بسيار بي جائي است. اين يا به
خاطر اين است که ما انسان را نشناخته ايم و يا خود را فريب م ي دهيم. حداکثر کاري
که رئيس يک حکومت سالم، در صورت ياري مردم، انجام م ي دهد اين است که اگر
کسي ظلم کرد، طبق احکام اسلام او را مجازات مي کند؛ امّا نه امکان دارد ضمانت
کند که در هيچ جا تخلّفي صورت نگيرد، و نه هر جا هر ظلمي شد، مجازات شود. مگر
چنين شخصي قدرت نامتناهي دارد؟ يک نفر براي کنترل يک جمعيّت هفتاد ميليون
نفري، با وجود اين همه دشمن که مرتباً قصد راه اندازي فساد در داخل کشور را دارند،
چقدر قدرت دارد؟