وظايف ما در فتنه ها - فراسوی غبار ندای انقلاب نسخه متنی

وظايف ما در فتنه ها

ما در مقابل فتنه ها حداقل سه نوع وظيفه داريم که هر کدام ممکن است اصناف متعددي
داشته باشد.

1. در دام فتنه نيافتادن

اولين وظيفه مربوط به خود ماست؛ يعني وقتي فتنه اي در جامعه واقع مي شود بايد بدانيم
که ما نسبت به خودمان چه وظيفه اي داريم. اين وظيفه به دو دسته تقسيم مي شود:

1. دين خود و مصالح خود را از گزند دزدان حفظ کنيم. نگذاريم فتنه گران عقايد،
دستاوردهاي انقلاب و ارزش هايمان را نابود کنند.

2. مراقب باشيم مرکب سواري براي فتنه گران نشويم؛ چراکه در فتنه فقط اين مسئله
مطرح نيست که انسان مصلحتي را تأمين کند يا مصلحتي از دست او برود. يکي از
مشکلات فتنه اين است که گاهي از انسان ناخواسته سوءاستفاده مي کنند. روايت
مشهوري از اميرالمؤمنين نقل شده که مقام معظم رهبري هم در ديدار خبرگان مطرح
فرمودند که مي فرمايند: «كُنْ فِي الْفِتْنَةِ كَابْنِ اللَّبُونِ ظَهْرٌ فَيُرْكَبَ وَ ضَرْعٌ فَيُحْلَب »
: در زمان فتنه مثل شتر دوساله باش که نه در حدّي است که سوار آن شوند و نه پستاني
براي شير دوشيدن دارد. برخي از اين سخن سوءاستفاده مي کنند و مي گويند: «در فتنه
نبايد در کاري دخالت کرد؛ بلکه بايد به کناري رفت و بي طرف بود »! اين برداشت،
برداشت اشتباهي است.

اين روايت مي گويد: مواظب باش سواري ندهي. مراقب باش
از تو سوءاستفاده نشود. موضع گيري صحيح داشته باش. اين امر در فتنه زياد اتفاق مي
افتد که کساني بدون اين که فکر و طرحي براي اين کار داشته باشند، ناخواسته ابزار
ديگران مي شوند و ديگران از رفتار، گفتار، نشست و برخاست و حتّي از سکوت آن
ها سوءاستفاده مي کنند. اگر انسان آن جائي که بايد سخني بگويد، سکوت کند، يک
نحوه سواري دادن به فتنه جويان است. ممکن است کسي مال و ثروتي داشته باشد و
فتنه جويان از آن استفاده کنند، و يا آبرو و موقعيت اجتماعي داشته باشد و از آن بهره
ببرند؛ در اين صورت مصداق «له ضَرْعٌ فَيُحْلَب 5 » خواهد شد. پستان شيردهي مي شود
که از شير آن استفاده مي کنند، هرچند ممکن است خودش هم چنين چيزي را نخواهد.