فتنه هدف نزديک خلقت - فراسوی غبار ندای انقلاب نسخه متنی

فتنه هدف نزديک خلقت

شايد مفاهيمي که در فارسي با فتنه مناسب تر است، گرفتاري و آشفتگي باشد. کسي را
مورد فتنه قرار دادند يعني گرفتار و درگيرش کردند، کاري کردند که آشفتگي براي
او پيدا شود. امتحان و فتنه و گرفتاري اصلاً رمز زندگي دنيا است. به تعبير ديگر هدف
نزديک از آفرينش انسان، امتحان است. خدا انسان را براي چه در اين دنيا آفريد؟ تا
امتحان کند. بعد سؤال مي شود: امتحان کند تا چه شود؟ تا لياقت بالاتري پيدا کند. لياقت
بالاتر پيدا کند که چه شود؟ تا پاداش بالاتري نصيب او بشود و نهايتاً پاداشي نصيب او
شود که عقل ما به کنه آن نمي رسد؛ فقط يک لفظ کلي مي گوييم: به خدا نزديک شود.

آن مي شود هدف نهايي خلقت. هدف نزديکش امتحان است. هدف دومش پاداش و
بهشت است، و هدف نهاي ياش رسيدن به قرب الهي است. خدا انسان را براي رحمت
خلق کرد. يک رحمتي است که ملائکه نمي توانند دريافت کنند؛ چراکه ظرفيتش را
ندارند. ما ملائکه را درست نم يشناسيم؛ امّا همين اندازه مي دانيم که انگيزه معصيت
ندارند؛ لذا اين ابتلائات را هم نخواهند داشت. نتايجي هم که بر اين امتحان ها مترتب
م يشود، عايد آن ها نمي شود. آن کسي که در امتحان قبول مي شود با کسي که امتحان
نداده، مساوي نيست. بايد امتحان بدهد تا هم براي خودش و هم براي ديگران معلوم
شود چه کاره است. البته خدا احتياج به امتحان کردن ندارد؛ بلکه منظور اين است که
باطن شخص ظهور پيدا کند، يا به تعبير ديگري که بيشتر قابل بيان باشد، تا استعدادهايش
شکوفا شود: يا در جهت صعود، يا در جهت نزول و هبوط.

والسلام عليکم و رحمت الله و برکاته

1 . العنکبوت / 1و 2

2 . الانفال / 28

3 . البقره / 191

4 . القلم / 6

5 . التوبه / 49

6 . الذاريات/ 13

7 . الملک / 2

8 . البقره