لطفا منتظر باشید ...
امتحان قانوني فراگير
از آياتي که به طور کلي م يفرمايد: ما همه انسا نها را امتحان مي کنيم، آيه اي است کهدر اول بحث در اين جلسات مطرح شد: «أَ حَسِبَ النَّاسُ أَن يُترَْكُواْ أَن يَقُولُواْ ءَامَنَّا وَ هُمْ
يُفْتَنُونَ * وَ لَقَدْ فَتَنَّا الَّذينَ مِنْ قَبْلِهِم ... »: مردم گمان نکنند، همين که گفتند: ايمان
آورديم، ما آن ها را رها م يکنيم و از آن ها مي پذيريم. نه، اي نها بايد امتحان شوند.
پيشينيان را هم امتحان کرديم، اين ها را هم امتحان خواهيم کرد. بعد از اين هم هر کس
بيايد، امتحان خواهد شد. اين يک اصل کلي است. در بعضي آيات مي فرمايد: همه
پديد ههاي زمين وسيله امتحان هستند، مانند:
«إِنَّا جَعَلْنا ما عَلَى الْأَرْضِ زينَةً لَها لِنَبْلُوَهُمْ
أيَهُّمُْ أحَْسَنُ عَمَلا 2»ً
همه آ نچه روي زمين است را، زينت قرار داديم تا مردم را آزمايش
کنيم که رفتارشان با اين جاذبه هائي که روي زمين وجود دارد چگونه خواهد بود. آيا
خوبي و بدي، حلال و حرام را رعايت م يکنند؟ فقط اصل امتحان هم نيست، بلکه در
ميان امتحان شدگان هم مراتب، مختلف است تا بهترين ها شناخته شوند:
«... لِنَبْلُوَهُمْ أَيُّهُمْ
أَحْسَنُ عَمَلاً ».
اين يک دسته آيات است.
