فصل سيزدهم : اميدي به هدايت طراحان فتنه نيست - فراسوی غبار ندای انقلاب نسخه متنی

فصل سيزدهم :
اميدي به هدايت
طراحان فتنه نيست

عوامل مؤثر در فتنه اجتماعي

در چند جلسه اخير، موضوع بحث ما فتنه بود و اين موضوع را به جهت مسائل اجتماعيِ
مورد ابتلا در چند ماه اخير، انتخاب کرديم. منظور از فتنه اجتماعي که مورد بحث
ماست عبارت است از اين که در جامعه فعاليّت هائي انجام گيرد که زمينه تشخيص
درست و نادرست، و حقّ و باطل را مبهم کند و در نتيجه کساني ناخواسته و ناآگاهانه
به دام گمراهي و کجروي بيافتند. عرض کرديم که در پيدايش و پيشرفت فتنه اجتماعي
سه عامل مؤثر است. آغازگر اين حرکت کساني هستند که به خاطر اغراض و منافع
شخصي، قصد دارند شرايط نامناسب، مبهم و غبارآلودي در جامعه پديد آورند و به
اصطلاح آب را گ لآلود کنند تا بتوانند ماهي مقصودشان را بگيرند. اينان آگاهانه
مقاصد شوم و نامشروعي دارند و به خاطر آن نقشه مي کشند. خودشان هم مي دانند
دنبال چه چيزي هستند؛ براي آن ها ابهامي وجود ندارد؛ بلکه براي ديگران ابهام به وجود
مي آورند تا بتوانند منافع خودشان را تأمين کنند.

اوّلين عواملي که معمولاً پشت پرده
هستند و خيلي شناخته نمي شوند، اين گروه اند.

اين دسته براي پياده کردن مقاصدشان به کارگزار احتياج دارند. به دنبال کساني هستند
که به تعبير ساده، بتوانند آ نها را بخرند؛ لذا مزدور انتخاب مي کنند و به آ نها پول مي
دهند تا کار کنند. اين مزدوران هم مي دانند که چه مي کنند. اين ها به خاطر خواسته هاي
مادي و دنيوي و صرفاً به خاطر اين که پولي به دست آورند و زندگي شان را بگذرانند،
تن به مزدوري مي دهند. معمولاً هم از اراذل و اوباش و آ نهايي که شخصيّت و کرامتي
ندارند، هستند. اين دسته هم از عواملي هستند که در پيدايش فتنه مؤثرند.
دسته ديگر عواملي هستند که مي توانند در پيشرفت يا تسريع يا تعميق فتنه مؤثر باشند،
ولي قصد سوئي ندارند؛ بلکه از روي جهل، کم تجربگي و نداشتن بصيرت اجتماعي،
حرکاتي را انجام م يدهند که به نفع فتنه گران تمام مي شود، و شايد هم با نيّت خير به فتنه
کمک کنند؛ که در جلسه قبل به صورت هاي مختلف آن اشاره کردم. اين سه دسته
عامل در پيدايش فتنه مؤثر هستند.

اگر مجموعاً اين عوامل را طيف فتنه جويان بناميم، طيف ديگر، فتنه زدگان هستند؛ يعني
آن عدّه که در پيدايش فتنه نقشي ندارند؛ بلکه طعمه فتنه گران و قرباني فتنه مي شوند.
گرفتاري اين افراد هم معمولاً ناخودآگاهي، اشتباه، يا ضعف ايمان است. اين دسته شايد
اکثريت را هم تشکيل دهند.