تربيت اخلاقي، درمان دنياگرايي - فراسوی غبار ندای انقلاب نسخه متنی

تربيت اخلاقي، درمان دنياگرايي

مسأله دوم مبارزه با هواهاي نفساني و گراي شهاي دنياگرايانه است. در اين راستا چه
بايد کرد؟ در اين مرحله کار مشکل است؛ راه مسدود نيست، امّا برنامه هاي کوتاه مدت
براي اين مرحله کارآيي ندارد. براي اين کار بايد دستگاه هاي تربيتي و ارشاديِ وسيعي
با برنامه هاي طولاني مدت داشت. بايد رسان ههاي ملي، روزنام هها، انواع و اقسام وسايل
ارتباط جمعي را به کار گرفت تا تربيت صحيح در جامعه پيش برود و آن گراي شهاي
فاسد و حيواني و شيطاني رشد نکند. اين کار، نشدني نيست؛ امّا با يک مواجهه و
چند کلمه صحبت کردن هم مسأله حل نمي شود. در اين رابطه بيشتر بايد برنامه ريزان
فرهنگي کشور به فکر باشند و دست کم به همان اندازه اي که به مسائل اقتصادي مردم
اهميّت مي دهند، به مسائل معنوي، فکري و فرهنگي هم اهميّت بدهند.

به هر حال اين يک وظيفه سنگيني است که به عهده ماست تا آن دسته از افراد که هنوز
حرف هاي نشده اند، راه صحيح را تشخيص دهند. البته ممکن است بعضي از افراد آن چنان
در دام هو سهاي مادي افتاده باشند که اصلاً به غير از آن ها به چيزي فکر نمي کنند و
حاضر نيستند حرفي گوش کنند. اين افراد مصداق اين آيه شريف هستند:

«فَأَعْرِضْ
عَنْ مَنْ تَوَلَّى عَنْ ذِكْرِنا وَ لَمْ يُرِدْ إِلاَّ الْحَياةَ الدُّنْيا * ذلِكَ مَبْلَغُهُمْ مِنَ الْعِلْ م ... 8 » .

صرف
وقت براي کساني که جز لذّت دنيا چيزي نم يشناسند، سودي ندارد؛ مگر اين که اوّل
گرايشات دنياپرستانه آن ها تضعيف شود و به حدّي برسند که حاضر باشند حرف
حسابي را بشنوند و روي آن فکر کنند؛ و ا مادامي که آنان در فکر خواهش هاي
نفساني خود هستند، حاضر نيستند در مورد آخرت، خدا و قيامت و ... فکر کنند؛ بلکه
اين امور را مسخره مي کنند و مي خندند.

اتّفاقاً آن نقشي را که قرآن براي شياطين إنس و جن قائل است، موردش همي نها
هستند. قرآن شياطين إنس و جن را اينگونه معرفي مي کند: «... يُوح ي بَعْضُهُمْ إِل ى
بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُورا ... 9 » : کار اين شياطين اين است که به همديگر حر فهاي
زيبا و فريبنده را الهام م يکنند. ابزار کارشان حرف قشنگ است. کلام زيبا به همديگر
ياد مي دهند؛ از اين کلام زيبا چه هدفي را دنبال مي کنند؟